۱۳۹۴/۱۱/۲۰، ۰۱:۱۷ ب.ظ
میخوام یه توضیحی در مورد شکار بدم تا شاید ذهنیت یکی بودن شکار با حیوان کشی پاک بشه.
اول از همه باید کلام خداوند متعال در کتاب دینی خودمان (قرآن کریم) اشاره کنم که به دفعات یادآوری شده که حیوانات حلال گوشت برای شکار و تغذیه نسل انسان خلق شدن و هیچ کجای قرآن نمیشه اثری از مذمت شکار پیدا کرد.توصیه بزرگان دین عزیزمون،اسلام،هم در مورد اهمیت پرداختن به شکار و تیراندازی میتونه دلیل محکمی بر عدم مذمومیت شکار باشه.قانون اساسی و مدنی و جزائی کشور هم شکار رو منع مطلق نکرده.
از طرفی طبیعت دارای چرخه ای هست که باید روال خودش رو طی کنه و هرگونه دست بردن در این گردش طبیعت،ضربه به طبیعت میزنه و روالش رو از بین میبره.شکار هم جزئی از این چرخه به حساب میاد و حذفش قطعا بی اثر نیست و حتما اثر منفی خواهد داشت.
ولی همین شکار هم در جای خود روال و منطق و چهارچوب داره و عدول و خروج از این روال و چهارچوب به طبیعت آسیب میرسونه.هر عقل سلیمی میپذیره که افزایش نسل یک حیوان در یک منطقه همونقدر میتونه به طبیعت اون منطقه ضرر بزنه که کاهش نسل میزنه.مثال میزنم.در منطقه ای افزایش خرگوش به کشاورزی و حیات سبز اون منطقه ضرر میزنه و تبدیل میشه به آفتی برای اون منطقه.یه مثال دیگه.افزایش موجود بی آزار و غیر آفتی مثل کبک در یک منطقه برای خود کبکها مضره.چرا؟خیلی ساده است.طول عمر زیاد پرنده میتونه اون رو در معرض انواع بیماریها قرار بده.دچار شدنشون به بیماری و سرایتش به سایر پرندگان گله ،باعث بیمار شدن گله میشه و این وسط شاید بشه گفت که یکی از عوامل کنترل چرخه طبیعت یعنی شکار،جاش خالیه.
شکار بی رویه و غیر اصولی به هیچوجه قابل دفاع نیست.بهش میگن حیوان کشی.بعضیها هم روش یه اسم با مسما گذاشتن و بهش میگن شکارکشی.
سعی خواهیم کرد مرز بندی بین شکار و شکارکشی یا حیوان کشی رو معین کنیم.
توجه:
- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
اول از همه باید کلام خداوند متعال در کتاب دینی خودمان (قرآن کریم) اشاره کنم که به دفعات یادآوری شده که حیوانات حلال گوشت برای شکار و تغذیه نسل انسان خلق شدن و هیچ کجای قرآن نمیشه اثری از مذمت شکار پیدا کرد.توصیه بزرگان دین عزیزمون،اسلام،هم در مورد اهمیت پرداختن به شکار و تیراندازی میتونه دلیل محکمی بر عدم مذمومیت شکار باشه.قانون اساسی و مدنی و جزائی کشور هم شکار رو منع مطلق نکرده.
از طرفی طبیعت دارای چرخه ای هست که باید روال خودش رو طی کنه و هرگونه دست بردن در این گردش طبیعت،ضربه به طبیعت میزنه و روالش رو از بین میبره.شکار هم جزئی از این چرخه به حساب میاد و حذفش قطعا بی اثر نیست و حتما اثر منفی خواهد داشت.
ولی همین شکار هم در جای خود روال و منطق و چهارچوب داره و عدول و خروج از این روال و چهارچوب به طبیعت آسیب میرسونه.هر عقل سلیمی میپذیره که افزایش نسل یک حیوان در یک منطقه همونقدر میتونه به طبیعت اون منطقه ضرر بزنه که کاهش نسل میزنه.مثال میزنم.در منطقه ای افزایش خرگوش به کشاورزی و حیات سبز اون منطقه ضرر میزنه و تبدیل میشه به آفتی برای اون منطقه.یه مثال دیگه.افزایش موجود بی آزار و غیر آفتی مثل کبک در یک منطقه برای خود کبکها مضره.چرا؟خیلی ساده است.طول عمر زیاد پرنده میتونه اون رو در معرض انواع بیماریها قرار بده.دچار شدنشون به بیماری و سرایتش به سایر پرندگان گله ،باعث بیمار شدن گله میشه و این وسط شاید بشه گفت که یکی از عوامل کنترل چرخه طبیعت یعنی شکار،جاش خالیه.
شکار بی رویه و غیر اصولی به هیچوجه قابل دفاع نیست.بهش میگن حیوان کشی.بعضیها هم روش یه اسم با مسما گذاشتن و بهش میگن شکارکشی.
سعی خواهیم کرد مرز بندی بین شکار و شکارکشی یا حیوان کشی رو معین کنیم.
توجه:
- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
با شکار آگاهانه به احیای دوباره کشورمان یاری برسانیم.