۱۳۹۴/۱۱/۲۰، ۰۹:۳۶ ب.ظ
یکی از مطالب بسیار مهمی که در هیچ سایتی ندیدم که به ان پرداخته بشه عوامل شیمیایی جنگیه که هر کسی که با تیر تفنگ و سلاح سر و کار داره لازم که حداقل اطلاعات رو از این نوع سلاح های جنگی بدونه و روش مقابله با اون هارو بلد باشه که در شرایط جنگی خدای ناکرده اگر پیش اومد بدونیم که باید چیکار کرد.
در این تاپیک به ارائه اطلاعات در این زمینه میپردازیم که دوستان میتونن مطالب خودشون در این خصوص رو در اینجا قرار بدن.
برای شروع عوامل شیمیایی متداول رو میگم و در پستهای بعدی مفصل به اون میپردازیم
1 عوامل خفه کننده مانند فسژن
2 عامل خون که همون گاز سیانور باشه
3 عوامل تاول زا که سردسته اونها گاز خردله
4 عوامل گزنده مثل گاز تابون
5 عوامل اعصاب که سر دسته اونها گاز سارین هست
ادامه دارد.......
یکی از مهمترین عوامل شیمیایی در جنگ عامل خفه کننده است که به گروه گازهای کلرین معروفه که اساس عملکرد این گونه گاز ها براین استوار است که وقتی تنفس بشه در ریه انسان و یا هر موجود زنده ای که دارای ریه تنفسی باشه ، طی یک واکنش شیمیایی که در ریه اتفاق میافته ایجاد اسید کلردریک میکنه که نتیجه اون کاملا مشخص و قابل درک هست.
یکی از ساده ترین اونها که ساخت بسیار راحتی داره گاز فسژن است که محصول ترکیب هیپوکلریت سدیم یا همون ماده سفید کننده وایتکس و اسید کلردریک ویا همون جوهر نمکه .
یکی از خطرناکترین کارها در نظافت منزل ، استفاده همزمان وایتکس و جوهر نمک در فضای بسته مانند حمام هست که دقیقا واکنش ایجاد گاز فسژن اتفاق میافته که اگر با غلظت های کافی ایجاد بشه و تنفس بشه اسیب های جبران ناپذیر و تا حد مرگ رو میتونه ایجاد کنه.
مسمومیت با این نوع گازهای گروه کلرین با سرفه توام با سوزش گلو اغاز میشه و با ادامه مسمومیت سرفه ها شدت پیدا میکنه و تبدیل به دفع خلط خونی میشه که ناشی از اثر اسید کلردریک در دستگاه تنفسی میباشد که در واقع ریه توسط اسید به شدت تخریب میشه تا جایی که این مثل معروف بسیار بیرحمانه در مورد این گاز مصداق پیدا میکنه که بر روی زمین خشک میتونید دراز بکشید و با خیال راحت غرق شوید.
و اما روش مقابله با این گاز
بهترین راه برای مقابله استفاده از ماسک ضد گازه والبته در صورت نبودن ان استفاده از دستمال کاملا مرطوبه که به نوبت های 10 الی 15 دقیقه ای اون رو تعویض کرده باشید ، باران به راحتی اثر گاز رو خنثی میکنه و برای مقابله با این گاز باید پیشگیری کرد چون اسیب هایی که به ریه انسان وارد میکنه برگشت ناپذیره و در صورت زنده موندن مصدوم تا اخر عمر از تنگی نفس رنج خواهد برد.
از علائم وجود این گاز بو هایی مانند علف تازه هست که از علائم تشخیص اون در منطقه الوده است و بوهای نامتعارف در منطقه مشکوک همیشه شما رو باید به وجود گاز شیمیایی مشکوک کنه.
به هر صورت توجه داشته باشید که اب براحتی میتونه با گاز فسژن ترکیب بشه و اثر اون رو خنثی کنه ..
حالا اگر قبل از ورود به بدن با اب ترکیب بشه واکنش بیرون بدن انجام میشه و اسید در بیرون بدن تشکیل میشه در این حالت بدیهیه که با بدن خیس در معرض گاز قرار گرفتن اسیب پوستی به دنبال خواهد داشت پس بسیار مراقب باشید که در این شرایط اب هم میتونه نجات دهنده و هم اسیب زننده باشه.
ادامه دارد.........
عامل خون یا همان گاز سیانور
این گاز به عامل خون معروف است و از کشنده ترین عوامل شیمیایی جنگی به شمار میرود که حتی با بار تنفس از این گاز احتمال مرگ وجود دارد .
اسید سیانیدریک یا همون سیانور با باند شدن به عامل تنفسی در خون که هموگلوبین خون باشه ، از انتقال اکسیژن به سلولهای بدن جلوگیری میکنه و تمام سلولهای بدن در جا دچار خفگی سلولی میشن و میمیرند و اولین سلولهای آسیب پذیر که به کمبود اکسیژن بسیار حساسند و به اندازه فقط یک حبس تنفس اسیب پذیرند ، سلولهای مغزی هستند که در مسمومیت با سیانور اولین قربانیان سلولی در انسان هستند و اولین نتیجه ان کما مصدوم و بلافاصله پس از ان مرگ مغزی است که اتفاق میافتد ، بنابر این مسمومیت با سیانور بسیار خطرناک و کشنده است.
بوی بادام تلخ از اصلی ترین نشانه های وجود گاز در منطقه مشکوک است.
پیشگیری از مسمومیت با ماسک ضد گاز ممکن است .
درمان جنگی:
امیل نیتریت توانایی شکستن باند سیاتور و هموگلوبین را دارد. و به عنوان درمان دارویی در این نوع مسمومیت ،کاربرد دارد که نحوه استفاده ان نیز تنفسی و استتشاقی است.(البته اگر مصدوم فرصت استفاده از امپول امیل نیتریت را پیدا کند).
علائم مسمومیت عبارتند از برافروختگی، شدت پیدا کردن تنفس و نفس نفس زدن ، بالا رفتن فشار خون ، گشاد شدن مردمک چشم .
ادامه دارد.......
در این پست عوامل اعصاب رو بررسی میکنیم که از مهمترین و در عین حال کشنده ترین عوامل شیمیایی در جنگ و سلاح های کشتار جمعی محسوب میشه
سر دسته عوامل اعصاب گاز سارین است که با اختلال در انتقال پیام عصبی به عضلات باعث فلج شدن تمام عضلات ارادی و غیر ارادی مصدوم میشود و طبعا با از کار افتادن عضلات قلبی و تنفسی باعث اریتمی قلبی وخفگی و بالاخره مرگ میشوند.
در محل اتصال عصب و عضلات یک صفحه فرضی وجود دارد که پیام عصبی در این صفحه با واسطه بیو شیمایی ماده ای بنام استیل کولین ، پیام به عضله منتقل میشود و باعث انقباض و فانکشن عضله میشود که عوامل اعصاب با بلاک کردن استیل کولین و یا گیرنده ان اثرات خود را اعمال میکنند و باعث فلج شدن عضلات میشوند که پاد زهر برای عوامل اعصاب به صورت عمومی سولفات اتروپین میباشد که مهمترین داروی مسمومیت با عوامل اعصاب است که تا 3 عدد امپول اون رو به فاصله هر 10 دقیقه به مصدوم تزریق داخل عضلانی میکنند و از سرنگهای اتوماتییک براین کار استفاده میشه.
از علامت های گاز اعصاب در میدان جنگ بوی انها میباشد که طیف وسیعی دارند که از بوی شکلات و عطر گرفته تا بو های متعفن را در بر میگیرد و بهترین راه برای مقابله با ان پیشگیری و استفاده از ماسک ضد گاز است.
ادامه دارد .........
عامل تاولزا ویا همون خردل
این عامل شیمیایی از بدترین و ناجوانمردانه ترین عوامل شیمیایی هست که در جنگ میتونه مورد استفاده قرار بگیره که به عامل تاولزا معروفه و در صورت تماس با پوست بدن ایجاد تاولهای وحشتناکی رو میکنه و چون ساختار شیمیایی الکیله دارد و از دسته مواد حلقوی و اروماتیک میباشد بشدت سرطانزا هم میباشد که در سالهای دور بعد از مسمومیت و مصدومیت بروز میکنه و رزمندگان بسیاری از کشور خودمون با این عامل شهید شدن و یا اینکه هنوز با اون درگیرند و دارن با اون دست و پنجه نرم می کنن.
در صورت تنفس این گاز تاول های ریوی ایجاد شده باعث مرگ میشه ولی اگر حتی از ماسک هم استفاده بشه فقط مسمومیت تنفسی رو منتفی میکنه ولی برای محافظت کامل از این گاز نیاز به تجهیزات کاملی مانند لباس ضد گاز و ماسک خواهد بود.
این گاز در واقع بعد از انفجار بمب ان و ازاد شدن ، صورت میعانی پیدا میکنه و بصورت شبنم بر روی همه چیز مینشیند و ایجاد اسیب های شدید در نسوج زنده میکند.
از خصوصیات بسیار مهم این گاز پایداری بالای اون در منطقه الوده میباشد و لذا معمولا زمانی دشمن از این گاز بهره میبرد که نیروهای خودش در اون منظقه نخواهند که حضور پیدا کنند ، مثلا در مناطق پدافندی که دشمن از تصرف اون نا امید شده باشه.
برخلاف گاز خردل عوامل کشنده مانند گروه کلرین و عامل خون و اعصاب از پایداری بسیار کمتری در منطقه الوده برخوردارند و معمولا گاز های کشنده ذکر شده رو در عملیات های افندی استفاده میکنن.
به طور کلی گاز خردل از دسته عوامل شیمیایی ناتوان کننده هستند در حالیکه در عمل بیشترین تلفات جانی رو ایجاد میکنن.
با عرض شرمندگی در تکمیل صحبت دکتر ، اون 3 آمپول باید ظرف 20 دقیقه تزریق بشه .....
البته در مورد مصرف دارو در مصدومیت شیمیایی تا اونجایی که یادمه برای عامل خون از امیل نیتریت به صورت جفتی هر 5 دقیقه یک جفت، تا 4 بار قابل استفاده است که در مجموع 8 امپول و به عبارت دیگر 4 جفت امپول امیل نیتریت به فاصله 5 دقیقه به صورت استنشاقی مصرف میشه که در مجموع زمان 20 دقیقه رو داریم. این مطلب رو هم اضافه کنم که برای مصرف امیل نیتریت باید اون رو بصورت نشسته مصرف کرد چون باعث کاهش شدید فشار خون میشه و غش رو ممکنه به دنبال داشته باشه که در صورت مصرف به صورت ایستاده میتونه با زمین خوردگی مصدوم به صورت فیزیکی اسیب زننده باشه.
روش استفاده از امیل نیتریت هم به این صورت است که در وضعیت نشسته ، دو عدد امپول رو از ناحیه سر اون شکسته و در ناحیه صورت ، یکی از چپ و دیگری را از ناحیه راست ، از زیر ماسک ضد گاز وارد فضای مابین صورت و لاستیک ماسک ضد گاز که بر روی صورت میشینه قرار دهید به طوریکه با تمام شدن محتویات امپول بتوانید اون هارو خارج کرده و دور بندازید ودر صورت لزوم جفت امپول بعدی رو مصرف کنید.
با قرار دادن جفت امپول امیل نیتریت در زیر ماسک ، به صورت عادی تنفس کنید.
و در مورد سولفات اتروپین که مهمترین دارو در برابر عوامل اعصاب است ، در زمان جنگ تا اونجایی که یادمه حداکثر 3تا به فاصله هر 10 دقیقه یکبار بود که زمان مجموع 30 دقیقه رو در پی داشت و تزریق با سرنگ اتوماتیک به صورت داخل عضلانی انجام میشد . به این صورت که یک امپول سبز رنگی بود که در انتهای اون یک ضامن زرد رنگ وجود داشت که با جدا کردن اون ، سوزن اماده شلیک رو از روی شلوار ، بر روی ران پا میزدند که به صورت اتوماتیک یک سوزن 3 سانتی از اون با شدت بیرون میامد و داخل عضله فرو میرفت و ظرف 3 ثانیه تزریق انجام میشد که درد بسیار شدیدی رو هم در پی داشت.
البته ناگفته نماند که این دوز مصرف و نحوه استفاده ای که توضیح داده شد ، دوز و نحوه مصرف در میدان جنگ توسط خود رزمنده است و مصرف دارو و ادامه درمان در مراکز درمانی توسط پزشک انجام میشه که تا اونجایی که لازم باشه مطابق تجویز دکتر دوز درمان دارویی رو بالا میبرن درمان رو ادامه میدن.
با همه این حرفها خوب این مطالب مربوط به حداقل 28 سال پیشه ، یعنی زمانی که اخرین تیر در جنگ ایران و عراق شلیک شده و اگر دوستان میبینند که مطالب اندکی با شک و شبهه همراهه مقداری حق بدید . به هر صورت همانطور که عرض کردم تا اونجایی که یادمه این جوری ها بود که خدمتتان عرض کردم.
ماجد جان تایم 30 دقیقه برای اتروپین ، حد اکثر تایم بهبودی مصدوم و زمان اثر بخشی دارو هست و گرنه ذکر این تایم هیچ ارزشی نداره.
در واقع استراتژی در درمان مصدومیت شیمیایی ،بر این تایم و دوز مصرف دارو استواره به این صورت که امپول اول رو تزریق میکنیم تا 10 دقیقه منتظر میشیم اگر حال مصدوم بهبود پیدا نکرد دوز دوم رو میزنیم و 10 دقیقه دیگه منتظر میشیم و به همین طریق در صورت نیاز دوز سوم ویا به عبارتی اخرین دوز رو تکرار میکنیم که در مجموع 30 دقیقه در نظر گرفته میشه در واقع این تایم 10 دقیقه ای علاوه بر فاصله زمانی مصرف دارو، زمان اثر دارو هم در نظر گرفته شده که بسیار مهم است.
در مورد امیل نیتریت در مصمومیت سیانور هم همین استراژی درمان برقراره منتهی در مسمومیت سیانور 4 بار 5 دقیقه ای تایم مصرف دارو و بهبودی بیمار در نظر گرفته میشه که زمان درمان در این حالت حداکثر 20 دقیقه هست.
توجه:
- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
در این تاپیک به ارائه اطلاعات در این زمینه میپردازیم که دوستان میتونن مطالب خودشون در این خصوص رو در اینجا قرار بدن.
برای شروع عوامل شیمیایی متداول رو میگم و در پستهای بعدی مفصل به اون میپردازیم
1 عوامل خفه کننده مانند فسژن
2 عامل خون که همون گاز سیانور باشه
3 عوامل تاول زا که سردسته اونها گاز خردله
4 عوامل گزنده مثل گاز تابون
5 عوامل اعصاب که سر دسته اونها گاز سارین هست
ادامه دارد.......
یکی از مهمترین عوامل شیمیایی در جنگ عامل خفه کننده است که به گروه گازهای کلرین معروفه که اساس عملکرد این گونه گاز ها براین استوار است که وقتی تنفس بشه در ریه انسان و یا هر موجود زنده ای که دارای ریه تنفسی باشه ، طی یک واکنش شیمیایی که در ریه اتفاق میافته ایجاد اسید کلردریک میکنه که نتیجه اون کاملا مشخص و قابل درک هست.
یکی از ساده ترین اونها که ساخت بسیار راحتی داره گاز فسژن است که محصول ترکیب هیپوکلریت سدیم یا همون ماده سفید کننده وایتکس و اسید کلردریک ویا همون جوهر نمکه .
یکی از خطرناکترین کارها در نظافت منزل ، استفاده همزمان وایتکس و جوهر نمک در فضای بسته مانند حمام هست که دقیقا واکنش ایجاد گاز فسژن اتفاق میافته که اگر با غلظت های کافی ایجاد بشه و تنفس بشه اسیب های جبران ناپذیر و تا حد مرگ رو میتونه ایجاد کنه.
مسمومیت با این نوع گازهای گروه کلرین با سرفه توام با سوزش گلو اغاز میشه و با ادامه مسمومیت سرفه ها شدت پیدا میکنه و تبدیل به دفع خلط خونی میشه که ناشی از اثر اسید کلردریک در دستگاه تنفسی میباشد که در واقع ریه توسط اسید به شدت تخریب میشه تا جایی که این مثل معروف بسیار بیرحمانه در مورد این گاز مصداق پیدا میکنه که بر روی زمین خشک میتونید دراز بکشید و با خیال راحت غرق شوید.
و اما روش مقابله با این گاز
بهترین راه برای مقابله استفاده از ماسک ضد گازه والبته در صورت نبودن ان استفاده از دستمال کاملا مرطوبه که به نوبت های 10 الی 15 دقیقه ای اون رو تعویض کرده باشید ، باران به راحتی اثر گاز رو خنثی میکنه و برای مقابله با این گاز باید پیشگیری کرد چون اسیب هایی که به ریه انسان وارد میکنه برگشت ناپذیره و در صورت زنده موندن مصدوم تا اخر عمر از تنگی نفس رنج خواهد برد.
از علائم وجود این گاز بو هایی مانند علف تازه هست که از علائم تشخیص اون در منطقه الوده است و بوهای نامتعارف در منطقه مشکوک همیشه شما رو باید به وجود گاز شیمیایی مشکوک کنه.
به هر صورت توجه داشته باشید که اب براحتی میتونه با گاز فسژن ترکیب بشه و اثر اون رو خنثی کنه ..
حالا اگر قبل از ورود به بدن با اب ترکیب بشه واکنش بیرون بدن انجام میشه و اسید در بیرون بدن تشکیل میشه در این حالت بدیهیه که با بدن خیس در معرض گاز قرار گرفتن اسیب پوستی به دنبال خواهد داشت پس بسیار مراقب باشید که در این شرایط اب هم میتونه نجات دهنده و هم اسیب زننده باشه.
ادامه دارد.........
عامل خون یا همان گاز سیانور
این گاز به عامل خون معروف است و از کشنده ترین عوامل شیمیایی جنگی به شمار میرود که حتی با بار تنفس از این گاز احتمال مرگ وجود دارد .
اسید سیانیدریک یا همون سیانور با باند شدن به عامل تنفسی در خون که هموگلوبین خون باشه ، از انتقال اکسیژن به سلولهای بدن جلوگیری میکنه و تمام سلولهای بدن در جا دچار خفگی سلولی میشن و میمیرند و اولین سلولهای آسیب پذیر که به کمبود اکسیژن بسیار حساسند و به اندازه فقط یک حبس تنفس اسیب پذیرند ، سلولهای مغزی هستند که در مسمومیت با سیانور اولین قربانیان سلولی در انسان هستند و اولین نتیجه ان کما مصدوم و بلافاصله پس از ان مرگ مغزی است که اتفاق میافتد ، بنابر این مسمومیت با سیانور بسیار خطرناک و کشنده است.
بوی بادام تلخ از اصلی ترین نشانه های وجود گاز در منطقه مشکوک است.
پیشگیری از مسمومیت با ماسک ضد گاز ممکن است .
درمان جنگی:
امیل نیتریت توانایی شکستن باند سیاتور و هموگلوبین را دارد. و به عنوان درمان دارویی در این نوع مسمومیت ،کاربرد دارد که نحوه استفاده ان نیز تنفسی و استتشاقی است.(البته اگر مصدوم فرصت استفاده از امپول امیل نیتریت را پیدا کند).
علائم مسمومیت عبارتند از برافروختگی، شدت پیدا کردن تنفس و نفس نفس زدن ، بالا رفتن فشار خون ، گشاد شدن مردمک چشم .
ادامه دارد.......
در این پست عوامل اعصاب رو بررسی میکنیم که از مهمترین و در عین حال کشنده ترین عوامل شیمیایی در جنگ و سلاح های کشتار جمعی محسوب میشه
سر دسته عوامل اعصاب گاز سارین است که با اختلال در انتقال پیام عصبی به عضلات باعث فلج شدن تمام عضلات ارادی و غیر ارادی مصدوم میشود و طبعا با از کار افتادن عضلات قلبی و تنفسی باعث اریتمی قلبی وخفگی و بالاخره مرگ میشوند.
در محل اتصال عصب و عضلات یک صفحه فرضی وجود دارد که پیام عصبی در این صفحه با واسطه بیو شیمایی ماده ای بنام استیل کولین ، پیام به عضله منتقل میشود و باعث انقباض و فانکشن عضله میشود که عوامل اعصاب با بلاک کردن استیل کولین و یا گیرنده ان اثرات خود را اعمال میکنند و باعث فلج شدن عضلات میشوند که پاد زهر برای عوامل اعصاب به صورت عمومی سولفات اتروپین میباشد که مهمترین داروی مسمومیت با عوامل اعصاب است که تا 3 عدد امپول اون رو به فاصله هر 10 دقیقه به مصدوم تزریق داخل عضلانی میکنند و از سرنگهای اتوماتییک براین کار استفاده میشه.
از علامت های گاز اعصاب در میدان جنگ بوی انها میباشد که طیف وسیعی دارند که از بوی شکلات و عطر گرفته تا بو های متعفن را در بر میگیرد و بهترین راه برای مقابله با ان پیشگیری و استفاده از ماسک ضد گاز است.
ادامه دارد .........
عامل تاولزا ویا همون خردل
این عامل شیمیایی از بدترین و ناجوانمردانه ترین عوامل شیمیایی هست که در جنگ میتونه مورد استفاده قرار بگیره که به عامل تاولزا معروفه و در صورت تماس با پوست بدن ایجاد تاولهای وحشتناکی رو میکنه و چون ساختار شیمیایی الکیله دارد و از دسته مواد حلقوی و اروماتیک میباشد بشدت سرطانزا هم میباشد که در سالهای دور بعد از مسمومیت و مصدومیت بروز میکنه و رزمندگان بسیاری از کشور خودمون با این عامل شهید شدن و یا اینکه هنوز با اون درگیرند و دارن با اون دست و پنجه نرم می کنن.
در صورت تنفس این گاز تاول های ریوی ایجاد شده باعث مرگ میشه ولی اگر حتی از ماسک هم استفاده بشه فقط مسمومیت تنفسی رو منتفی میکنه ولی برای محافظت کامل از این گاز نیاز به تجهیزات کاملی مانند لباس ضد گاز و ماسک خواهد بود.
این گاز در واقع بعد از انفجار بمب ان و ازاد شدن ، صورت میعانی پیدا میکنه و بصورت شبنم بر روی همه چیز مینشیند و ایجاد اسیب های شدید در نسوج زنده میکند.
از خصوصیات بسیار مهم این گاز پایداری بالای اون در منطقه الوده میباشد و لذا معمولا زمانی دشمن از این گاز بهره میبرد که نیروهای خودش در اون منظقه نخواهند که حضور پیدا کنند ، مثلا در مناطق پدافندی که دشمن از تصرف اون نا امید شده باشه.
برخلاف گاز خردل عوامل کشنده مانند گروه کلرین و عامل خون و اعصاب از پایداری بسیار کمتری در منطقه الوده برخوردارند و معمولا گاز های کشنده ذکر شده رو در عملیات های افندی استفاده میکنن.
به طور کلی گاز خردل از دسته عوامل شیمیایی ناتوان کننده هستند در حالیکه در عمل بیشترین تلفات جانی رو ایجاد میکنن.
(۱۳۹۴/۱۱/۲۴، ۱۲:۱۰ ق.ظ)مرتضی کربلایی نوشته است: در این پست عوامل اعصاب رو بررسی میکنیم که از مهمترین و در عین حال کشنده ترین عوامل شیمیایی در جنگ و سلاح های کشتار جمعی محسوب میشه
سر دسته عوامل اعصاب گاز سارین است که با اختلال در انتقال پیام عصبی به عضلات باعث فلج شدن تمام عضلات ارادی و غیر ارادی مصدوم میشود و طبعا با از کار افتادن عضلات قلبی و تنفسی باعث اریتمی قلبی وخفگی و بالاخره مرگ میشوند.
در محل اتصال عصب و عضلات یک صفحه فرضی وجود دارد که پیام عصبی در این صفحه با واسطه بیو شیمایی ماده ای بنام استیل کولین ، پیام به عضله منتقل میشود و باعث انقباض و فانکشن عضله میشود که عوامل اعصاب با بلاک کردن استیل کولین و یا گیرنده ان اثرات خود را اعمال میکنند و باعث فلج شدن عضلات میشوند که پاد زهر برای عوامل اعصاب به صورت عمومی سولفات اتروپین میباشد که مهمترین داروی مسمومیت با عوامل اعصاب است که تا 3 عدد امپول اون رو به فاصله هر 10 دقیقه به مصدوم تزریق داخل عضلانی میکنند و از سرنگهای اتوماتییک براین کار استفاده میشه.
از علامت های گاز اعصاب در میدان جنگ بوی انها میباشد که طیف وسیعی دارند که از بوی شکلات و عطر گرفته تا بو های متعفن را در بر میگیرد و بهترین راه برای مقابله با ان پیشگیری و استفاده از ماسک ضد گاز است.
ادامه دارد .........
با عرض شرمندگی در تکمیل صحبت دکتر ، اون 3 آمپول باید ظرف 20 دقیقه تزریق بشه .....
البته در مورد مصرف دارو در مصدومیت شیمیایی تا اونجایی که یادمه برای عامل خون از امیل نیتریت به صورت جفتی هر 5 دقیقه یک جفت، تا 4 بار قابل استفاده است که در مجموع 8 امپول و به عبارت دیگر 4 جفت امپول امیل نیتریت به فاصله 5 دقیقه به صورت استنشاقی مصرف میشه که در مجموع زمان 20 دقیقه رو داریم. این مطلب رو هم اضافه کنم که برای مصرف امیل نیتریت باید اون رو بصورت نشسته مصرف کرد چون باعث کاهش شدید فشار خون میشه و غش رو ممکنه به دنبال داشته باشه که در صورت مصرف به صورت ایستاده میتونه با زمین خوردگی مصدوم به صورت فیزیکی اسیب زننده باشه.
روش استفاده از امیل نیتریت هم به این صورت است که در وضعیت نشسته ، دو عدد امپول رو از ناحیه سر اون شکسته و در ناحیه صورت ، یکی از چپ و دیگری را از ناحیه راست ، از زیر ماسک ضد گاز وارد فضای مابین صورت و لاستیک ماسک ضد گاز که بر روی صورت میشینه قرار دهید به طوریکه با تمام شدن محتویات امپول بتوانید اون هارو خارج کرده و دور بندازید ودر صورت لزوم جفت امپول بعدی رو مصرف کنید.
با قرار دادن جفت امپول امیل نیتریت در زیر ماسک ، به صورت عادی تنفس کنید.
و در مورد سولفات اتروپین که مهمترین دارو در برابر عوامل اعصاب است ، در زمان جنگ تا اونجایی که یادمه حداکثر 3تا به فاصله هر 10 دقیقه یکبار بود که زمان مجموع 30 دقیقه رو در پی داشت و تزریق با سرنگ اتوماتیک به صورت داخل عضلانی انجام میشد . به این صورت که یک امپول سبز رنگی بود که در انتهای اون یک ضامن زرد رنگ وجود داشت که با جدا کردن اون ، سوزن اماده شلیک رو از روی شلوار ، بر روی ران پا میزدند که به صورت اتوماتیک یک سوزن 3 سانتی از اون با شدت بیرون میامد و داخل عضله فرو میرفت و ظرف 3 ثانیه تزریق انجام میشد که درد بسیار شدیدی رو هم در پی داشت.
البته ناگفته نماند که این دوز مصرف و نحوه استفاده ای که توضیح داده شد ، دوز و نحوه مصرف در میدان جنگ توسط خود رزمنده است و مصرف دارو و ادامه درمان در مراکز درمانی توسط پزشک انجام میشه که تا اونجایی که لازم باشه مطابق تجویز دکتر دوز درمان دارویی رو بالا میبرن درمان رو ادامه میدن.
با همه این حرفها خوب این مطالب مربوط به حداقل 28 سال پیشه ، یعنی زمانی که اخرین تیر در جنگ ایران و عراق شلیک شده و اگر دوستان میبینند که مطالب اندکی با شک و شبهه همراهه مقداری حق بدید . به هر صورت همانطور که عرض کردم تا اونجایی که یادمه این جوری ها بود که خدمتتان عرض کردم.
ماجد جان تایم 30 دقیقه برای اتروپین ، حد اکثر تایم بهبودی مصدوم و زمان اثر بخشی دارو هست و گرنه ذکر این تایم هیچ ارزشی نداره.
در واقع استراتژی در درمان مصدومیت شیمیایی ،بر این تایم و دوز مصرف دارو استواره به این صورت که امپول اول رو تزریق میکنیم تا 10 دقیقه منتظر میشیم اگر حال مصدوم بهبود پیدا نکرد دوز دوم رو میزنیم و 10 دقیقه دیگه منتظر میشیم و به همین طریق در صورت نیاز دوز سوم ویا به عبارتی اخرین دوز رو تکرار میکنیم که در مجموع 30 دقیقه در نظر گرفته میشه در واقع این تایم 10 دقیقه ای علاوه بر فاصله زمانی مصرف دارو، زمان اثر دارو هم در نظر گرفته شده که بسیار مهم است.
در مورد امیل نیتریت در مصمومیت سیانور هم همین استراژی درمان برقراره منتهی در مسمومیت سیانور 4 بار 5 دقیقه ای تایم مصرف دارو و بهبودی بیمار در نظر گرفته میشه که زمان درمان در این حالت حداکثر 20 دقیقه هست.
توجه:
- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
