۱۳۹۴/۱۲/۱۹، ۰۴:۰۳ ب.ظ
البته اگر ماجد عزیز پسر خوبی باشه،قطعا محیط زیست باهاش کاری نخواهد داشت.خخخخخخخ
مراحل بعدی پترن گیری به ترتیب زیر انجام میشه.
از یک جعبه فشنگ با نمره واحد که کارخانه واحدی دارن(مثلا فشنگ مهام با نمره 6) سه یا پنج فشنگ رو انتخاب کرده و با باز کردن فشنگها،تعداد ساچمه های داخل فشنگ رو بدقت شمارش میکنیم.
پس از انجام شلیکها به سیبلی که ساختیم و رعایت نکاتی که در پست قبلی عرض کرده بودم،تعداد اصابتهای داخل دایره 70 سانتی رو شمارش کرده و با تعداد کل ساچمه ها مقایسه میکنیم.اصابتی که بین 55 تا 60 درصد کل ساچمه ها و بصورت منظم بین 16 خانه داخل سیبل باشه،برای یک تفنگ فول چوک در فاصله 36 متری نشانگر یک تفنگ بی عیب و نقص و مورد قبولی هست.
اگر توانائی تفسیر اصابت های روی خانه های سیبل رو داشته باشید؛میتونین دست به آچار بشین و تنظیمات دقیقتری روی اسلحه خودتون اعمال کنید.مثال میزنم.
تعداد اصابت پخش شده در قسمت پائین سیبل نشون دهنده این هست که مگسک تفنگ شما کمی کوچک هست.البته این یکی از دلایل چنین اصابتی هست.پس میتونید روی مگسک تفنگتون کار کنید.یا اینکه در تراش داخل لوله تفنگتون دقت کافی اعمال نشده.پس میتونید با اضافه کردن مقداری شیم به بخش پائینی پاشنه قنداق تفنگ این عیب رو مقداری اصلاح کنید.
علاوه بر اینکه تفسیر سخت هست و حتی خیلی از افراد خبره هم تو این تفسیر ها دچار اشتباه میشوند،انتخاب روش مناسب برای اصلاح ایراد و همچنین انجام این اصلاحات هم تبحر میخواد.پس تکلیف چیه؟پس این همه زحمت پترن گیری به چه کارمون میاد؟
اگر خودمون یا کسی از اطرافیانمون فاقد این توانائی ها هستیم ،میتونیم به این پترن گیری به چشم یک قلق گیری نگاه کنیم.یعنی حوصله به خرج داده و بعد از شلیک هر یک از فشنگهامون محل اصابت ساچمه های اون فشنگ رو روی سیبل مطالعه کنیم.توصیه میکنم برای اینکه نقاط اصابت جدید و قدیم با هم قاطی نشه و بتونیم هر شلیک رو جداگانه قضاوت کنیم،محل برخورد ساچمه های شلیک قبلی رو با کمی حوصله بیشتر نشانه گذاری کنیم.به این ترتیب شما با قضاوت محل برخورد ساچمه ها بعد از 3 یا 5 شلیک ،میتونید یک قلق گیری از تفنگتون بدست بیارید تا در شکار و هدفزنی تفریحی بدونید کجا رو هدف بگیرید.
مثلا تفنگ خود بنده ساچمه هاش رو سر میکنه و کمی پائین میزنه.پس من موقع تیر اندازی این قلق تفنگم رو در نظر میگیرم و هدف گیری درست رو باهاش انجام میدم.
فقط تاکید میکنم که پترن گیری برای هر تفنگ ساچمه زن واجب هست و متاسفانه خیلی از دوستان این کار رو جدی نگرفته و مثل ماجد دوست داشتنی باهاش شوخی میکنن.بعد هم که دست خالی میمونن،میگن تفنگش به درد نمیخورد.به نوعی مصداق ضرب المثل اتاق کج و عروس خانم در این قضیه دیده میشه.به نظر من تفنگ بد نداریم.تیرانداز باید رفتار تفنگش رو بشناسه.
توجه:
- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
مراحل بعدی پترن گیری به ترتیب زیر انجام میشه.
از یک جعبه فشنگ با نمره واحد که کارخانه واحدی دارن(مثلا فشنگ مهام با نمره 6) سه یا پنج فشنگ رو انتخاب کرده و با باز کردن فشنگها،تعداد ساچمه های داخل فشنگ رو بدقت شمارش میکنیم.
پس از انجام شلیکها به سیبلی که ساختیم و رعایت نکاتی که در پست قبلی عرض کرده بودم،تعداد اصابتهای داخل دایره 70 سانتی رو شمارش کرده و با تعداد کل ساچمه ها مقایسه میکنیم.اصابتی که بین 55 تا 60 درصد کل ساچمه ها و بصورت منظم بین 16 خانه داخل سیبل باشه،برای یک تفنگ فول چوک در فاصله 36 متری نشانگر یک تفنگ بی عیب و نقص و مورد قبولی هست.
اگر توانائی تفسیر اصابت های روی خانه های سیبل رو داشته باشید؛میتونین دست به آچار بشین و تنظیمات دقیقتری روی اسلحه خودتون اعمال کنید.مثال میزنم.
تعداد اصابت پخش شده در قسمت پائین سیبل نشون دهنده این هست که مگسک تفنگ شما کمی کوچک هست.البته این یکی از دلایل چنین اصابتی هست.پس میتونید روی مگسک تفنگتون کار کنید.یا اینکه در تراش داخل لوله تفنگتون دقت کافی اعمال نشده.پس میتونید با اضافه کردن مقداری شیم به بخش پائینی پاشنه قنداق تفنگ این عیب رو مقداری اصلاح کنید.
علاوه بر اینکه تفسیر سخت هست و حتی خیلی از افراد خبره هم تو این تفسیر ها دچار اشتباه میشوند،انتخاب روش مناسب برای اصلاح ایراد و همچنین انجام این اصلاحات هم تبحر میخواد.پس تکلیف چیه؟پس این همه زحمت پترن گیری به چه کارمون میاد؟
اگر خودمون یا کسی از اطرافیانمون فاقد این توانائی ها هستیم ،میتونیم به این پترن گیری به چشم یک قلق گیری نگاه کنیم.یعنی حوصله به خرج داده و بعد از شلیک هر یک از فشنگهامون محل اصابت ساچمه های اون فشنگ رو روی سیبل مطالعه کنیم.توصیه میکنم برای اینکه نقاط اصابت جدید و قدیم با هم قاطی نشه و بتونیم هر شلیک رو جداگانه قضاوت کنیم،محل برخورد ساچمه های شلیک قبلی رو با کمی حوصله بیشتر نشانه گذاری کنیم.به این ترتیب شما با قضاوت محل برخورد ساچمه ها بعد از 3 یا 5 شلیک ،میتونید یک قلق گیری از تفنگتون بدست بیارید تا در شکار و هدفزنی تفریحی بدونید کجا رو هدف بگیرید.
مثلا تفنگ خود بنده ساچمه هاش رو سر میکنه و کمی پائین میزنه.پس من موقع تیر اندازی این قلق تفنگم رو در نظر میگیرم و هدف گیری درست رو باهاش انجام میدم.
فقط تاکید میکنم که پترن گیری برای هر تفنگ ساچمه زن واجب هست و متاسفانه خیلی از دوستان این کار رو جدی نگرفته و مثل ماجد دوست داشتنی باهاش شوخی میکنن.بعد هم که دست خالی میمونن،میگن تفنگش به درد نمیخورد.به نوعی مصداق ضرب المثل اتاق کج و عروس خانم در این قضیه دیده میشه.به نظر من تفنگ بد نداریم.تیرانداز باید رفتار تفنگش رو بشناسه.
توجه:
- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
با شکار آگاهانه به احیای دوباره کشورمان یاری برسانیم.