در این مبحث اولین درس رو در هدف گیری انجام میدهیم
دوستان توجه داشته باشید در صورتیکه این تمرین رو انجام نداده اید نمیتوانید مدعی هدفگیری درست و نشانه روی دقیق با سلاح ،بخصوص سیستم نشانه روی مکانیکی باشید،
در این تمرین به این نتیجه خواهید رسید که در نشانه روی های متوالی اختلاف منظر در دید تیرانداز وجود دارد و امکان نشانه روی یک نقطه به صورت دقیق ، وجود ندارد و همیشه اندکه اختلاف در دو نشانه روی متوالی وجود دارد و این مسئله باعث میشود که در شلیکهای متوالی در سیبل ،نشانه روی تیرها بصورت گروپ باشند ، به این معنی که حتی اگر سلاحی با دقت صفر moa هم در اختیار داشته باشیم باز هم در سیبل برخورد تیر ها بصورت گروپ خواهد بود.
در اصل هدف از این اموزش این است که تیرانداز به درک درستی از نشانه روی وتیراندازی برسه چرا که در دید تیرانداز اختلاف منظر وجود دار و یک نقطه را نمیتوان دوبار هدف گیری کرد و لذا بعد از انجام این تمرین به این نتیجه خواهید رسید که حتی اگر دقیق ترین سلاح دنیا ساخته بشه با سیستم های نشانه روی موجود امکان ندارد که در فواصل به اندازه کافی بلند،بتوان تیر برروی تیر زد و سلاح حتما دارای گروپ خواهد بود در ارسال بعدی روش این تمرین بسیار مهم رو توضیح خواهم داد. اختلاف منظر در نشانه روی 3 گانه مطلبی است که در ارسال بعدی به ان میپردازیم.
دوستان توجه داشته باشید که توضیحات فوق از این جهت ذکر گردید تا همه به اهمیت این موضوع واقف باشیم و با جدیت هرچه تمامتر موضوع را دنبال کنیم و تردید نداشته باشید که در پایان این درس وتمرین در مورد گروپ هایی که تا بحال گرفته اید تجدید نظر خواهید کرد.
ابزار مورد نیاز برای تمرین:
1.شوتینگ رست
2.سلاح مجهز به شکاف درجه و مگسک
3.یک تخته ای که به فرم راکت پینگ پونگ باشد که در مرکز ان سوراخ بسیار تمیز و کوچکی داشته باشد که در عین قابل رویت بودن از 5 متری ،به اندازه ای باشد که فقط بتوان نوک خودکار را در ان قرار داد و کاغذی که زیر ان است را بتوان نقطه گذاری کرد. در واقع کوچکترین سوراخی که شرایط ذکر شده را داراست ،بر روی تخته راکت تعبیه کنید
4.شخص دوم که به شما در تمرین کمک کند که اسم این شخص را دستیار میگذاریم
5.شرایطی فراهم کنید که دستیار بتواند تخنه راکت را ، در حالیکه بروی یک کاغذ سفید قرار میگیرد، بتواند انرا روی کاغذ حرکت دهد در حالیکه شما بتوانید هم زمان مرکز کاغذ را با سلاح خود هدف گیری نمایید.
از اونجایی که امکان تایپ طولانی ندارم ادامه مطلب را در پست بعدی میگزارم
البته دوستانی که بلدن ادامه بدن
ادامه دارد.........
در ادامه مبحث هدف گیری و تمرین نشانه روی کارهای ذیل را به ترتیب انجام دهید:
ابتدا کاغذ سفیدی را روی یک تخته یا مقوای صاف و محکم بچسبانید و سپس مقوا و یا تخته مورد نظر را به محلی نصب کنید که دستیار بتواند با تسلط کامل تخته راکت را روی کاغذ سفید قرار داده بطوریکه بتواند به راحتی انرا روی کاغذ ، با تسلط کامل بلغزاند که برای اینکار پیشنهاد میکنم که مقوا یا تخته را روی یکی از وجوه یک چهارپایه با میخ متصل کنید به طوریکه دستیار به راحتی روی چهار پایه بنشیند و پاهای خود را طوری باز کند که بتواند تخته راکت را براحتی و با تسلط کامل روی کاغذ سفید قرار دهد توجه داشته باشید که راحت بودن و تسلط دستیار در این کار الزامی است.
در این مرحله کافیست اسلحه و شوتینگ رست را در فاصله 5 متری از چهار پایه طوری قرار دهید که بتوان مرکز کاغذ سفید را نشانه روی کرد، تا اینجا تمام مقدمات کارها برای شروع تمرین انجام شده و فقط باید تمرین به صورتی که ذکر میکنم را شروع کنید.
از دستیارتان بخواهید بر روی چهار پایه بنشیند و راکت را روی کاغذ قرار دهد و شما در حالیکه پشت سلاح قرار گرفته اید و نشانه روی میکنید ، راکتی که دستیار، بدست دارد را طوری به چپ و راست و بالا وپایین هدایت میکنید تا سوراخ روی راکت در راستای هدف گیری شما قرار بگیرد،مثلا به دستیار میگویید بالا ، دستیار راکت را به صورت حدسی به بالا میبرد وبه همین صورت به چپو راست و یا پایین و این کار را انقدر با همکاری دستیار انجام دهید تا سوراخ روی راکت در راستای هدف گیری شما قرار بگیرد ،انگار که میخواهید سوراخ روی راکت را هدف تیر اندازی خود قرار دهید.
وقتی که کاملا به نتیجه مورد نظر در هدف گیری رسیدید ، از دستیار بخواهید بدون اینکه راکت کوچکترین حرکتی داشته باشد، نوک خودکار را داخل سوراخ راکت کند و نقطه هدف گیری شما را روی کاغذ ،ثبت کند و دوباره دستیار راکت را جابه جا کرده و دوباره شما با ادرس دهی چپ و راست و بالا و پایین دوباره اعمال فوق را انجام دهید و نقطه دوم را ثبت کنید و به همین روال نقطه سوم را نیز هدف گیری وثبت کنید.
در این حالت دوستان توجه داشته باشید در صورتیکه با دقت این سه مرحله هدفگیری را انجام داده باشید ، روی کاغذ سفید سه نقطه متمایز را به صورت سه راس یک مثلث متساوی الاضلاع را خواهید داشت که هر چقدر با دقت بیشتر انجام داده باشید این مثلث کوچکتر خواهد بود.
با تکرار این تمرین متوجه میشوید که هیچگاه این سه نقطه روی هم منطبق نخواهند شد و جالب اینجاست ،که با دقت بیشتر در هدف گیری سه گانه، مثلث مورد نظر کوچکتر میشود ولی هیچگاه سه نقطه روی هم نمیافتد.
و مهمترین درسی که در این تمرین میگیریم این است که یک نقطه را دقیقا دوبار نمیتوان هدفگیری کرد و همیشه اختلاف منظر در شلیک های متوالی وجود دارد و هر چقدر که این اختلاف منظر کمتر باشد ویا به عبارت دیگر مثلث کوچکتر باشد ،تیرانداز در هدف گیری ماهر تر و توانا تر است.
نکته بسیار مهم اینکه در طول زمان هدفگیری سه گانه که انجام میدهید به هیچ عنوان نباید سلاح و شوتینگ رست کوچکترین حرکتی داشته باشد که در غیر این صورت تمام مراحل هدف گیری سه گانه باید از اول انجام شود.
در پست های بعدی به انالیز این تمرین میپر دازیم که بسیار جالب و در خور توجه است و تا حدود زیادی باعث میشود که به دیدگاهی نو و جدید به هدفگیری و تیراندازی برسیم
که البته دوستان با کمی تمرین و تفکر درباره این درس و تمرین ، به نکات بسیار جالبی پی خواهید برد و البته انتظار دارم که دوستان با انجام این تمرین تجربیات خودشان را در این تاپیک به اشتراک بگذارند.
ادامه دارد.......
در ادامه مبحث حدفگیری به انالیز این درس و تمرین میپردازیم
تا اینجا با انجام تمرین به این نتیجه مرسیم که اساسا هدفگیری 1 نقطه به صورت متوالی ممکن نیست و مهمتر اینکه با افزایش مسافت فاصله نقاط متمایز افزایش یافته و اصطلاحا گروپ باز تر میشود برای محاسبه میزان واگرایی کافیست از تناسب استفاده نماییم به اینصورت که نسبت مثلث کوچکتر به مثلث بزرگتر برابر است با فاصله کمتر به فاصله بیشتر ، مثلا اگر در این تمرین فاصله را دوبرابر کنید ،اندازه مثلث نیز دوبرابر میشود و این تناسب در هر دو مسافتی برقراره.
حال اگر این تمرین را با دوربین انجام دهید ، خواهید دید که برای انجام تمرین باید مسافت را افزایش دهید به این صورت که اگر ازمایش را با شکاف درجه، در 5 متری انجام میدادید، حال با دوربین این فاصله را 15 متر بگیریدو بطور کلی هر چقدر زوم دوربین بالاتر باشد ازمایش باید در مسافت دورتری انجام شود و با انجام و تکرار این ازمایش در زومهای متفاوت و مسافت های مختلف ، به ارزش یک دوربین خوب ، با رتیکل نازک و بدون خطای پارالاکس پی خواهید برد و تفاوت قیمت در دو دوربین هم رده ، کاملا موجه و منطقی برایتان جلوه خواهد کرد.
ارزش یک دوربین خوبی که تمام مشخصات خوبی را دارا باشد ، با انجام این تمرین و ازمایش بخوبی برایتان نمایان میشود . یکی دیکر از مواردی که در این تمرین ، با دوربین به ان میرسید میزان خطای پارالاکس دوربین خودتان و اثر ان در هدفگیری خواهد بود برای انجام این کار یکبار هدفگیری سه گانه را با زوم مثلا 4 و در مسافت 8متری انجام دهید، وبرای بار دوم تمرین را، با زوم 10 در همان مسافت 8 متری انجام دهید، در این حالت اگر دوربین شما دارای کمترین خطای پارالاکسی باشد، در کمال تعجب خواهید دید که مثلث در زوم 10 در فاصله 8متری بزرگتر از مثلثی میشود که در زوم 4 در 8 متری تشکیل شده ، در حالیکه باید با بالاتر رفتن زوم در یک مسافت مشخص ، مثلث نشانه روی سه گانه کوچکتر شود نه بزرگتر و نه حتی هم اندازه.
این تمرین و ازمایش را در مسافت های مختلف و زوم های متفاوت انجام دهید . انجام این تمرین با انواع سایتهای نشانه روی ارزش و دقت هرکدام از این سیستمها را برایتان روشن میکند و میزان دقت هر کدام از این سیستمها برای مسافتهای کوتاه و بلند نیز کاملا مشخص میشود و ازانجایی که امر دقت کاملا نسبی میباشد شناخت این سیستمها باعث میشود که بر اساس نیاز تیرانداز ،انتخاب سیستم صورت بگیرد و از پرداخت هزینه های گزاف که بسیار فراتر از نیاز تیر انداز است ، پیشگیری شود.
دوستان توجه داشته باشید که در این تمرین در تمام مراحل هدفگیری سه گانه به هیچ عنوان شوتینگ رست کوچکترین حرکتی نبایداز جای خود داشته باشد در غیر این صورت این ازمایش هیچ ارزشی ندارد و در ضمن در این تمرین هیچ تیری شلیک نمیشود تا اسلحه لگد داشته باشد و باعث تکان خوردن سلاح و شوتینگ رست شود.
تمام هدف این تمرین و ازمایش این است که بدانیم بر حسب نوع سیستم نشانه روی ، در فرایند نشانه روی توسط تیر انداز اختلاف منظر وجود دارد و به صورت متوالی یک نقطه را نمیتوان دوبار نشانه روی کرد.
مهمترین دلیلی که در میدان تیر به تیرانداز سه تیر قلق داده میشود همین نشانه روی سه گانه میباشد. یعنی زمانی تیرانداز باید به میدان تیر برود که تمرین نشانه روی سه گانه با راکت و شوتینگ رست را انجام داده باشد تا درک درستی از تیرهای قلق خود داشته باشد ، به همین دلیل این تمرین اولین درس در تیراندازی محسوب میشود و به طور کلی تا زمانیکه این تمرین در عمل انجام نشود درک ان مشگل خواهد بود ولی زمانیکه انرا در عمل انجام دهید مطمئن باشید چشم انداز جدید و بسیار جالبی در باره هدف گیری برایتان ایجاد خواهد شد.
به موضوع اختلاف منظر بسیار توجه کنید که مهمترین نتیجه در این ازمایش است.
دوستانی که با کلت در فاصله 10 متری به یک خال با قطر 20 سانتیمتری تیراندازی کرده اند این مطلب را بخوبی تجربه کرده اند زیرا کلت دارای لوله کوتاه و سیستم نشانه روی با اختلاف منظر زیاد است که برخلاف تصور اولیه که زدن خال 20 سانتی در 10 متری بسیار اسان به نظر میرسد، ولی در واقع کسی که برای اولین بار با کلت در این فاصله شلیک کند خواهد دید که زدن چنین هدفی بسیار مشگلتر از ان چیزی است که یک تیرانداز ابتدا به ساکن تصور میکند.
که البته با تکرار و تمرین زدن ان اسان میشود ولی برای اولین بار تیراندازی با کلت بسیار متفاوت تر از تیر اندازی با یک سلاح لوله بلند است.
دوستان برای اینکه موضوع راحت تر درک بشه سیستم هدفگیری دو سلاح ژ3 و کلاش رو در نظر بگیرید
در این دوسلاح دقت سایت نشانه روی ژ3 از کلاش بسیار بهتره و دلیل بهتر بودنش همین مسئله اختلاف منظر در دو هدف گیری متوالی زیرا در کلاش به علت عریض بودن شکاف درجه و ضخامت مگسک این اختلاف منظر بیشتر خودشو نشون میده ولی در ژ3 که دقیق تر از کلاشه ،شما باز هم اختلاف منظر رو داری منتهی با مقدار کمتر ، که یکی از دلایل بازتر بودن گروپ کلاش همین مطلبه
البته به عوامل دیکری هم مربوط میشه که در این بحث ما نمیگنجه.
مهمترین دلیل استفاده از سیستم نشانه روی تلسکوپی( دوربین) در واقع کم کردن اختلاف منظر تیرانداز است که در برد های بلند ارزش ان بخوبی نمایان است .
البته در بردهای کوتاه نیز تفاوت در اختلاف منظر دید تیرانداز هم بخوبی مشهود است ولی دوستان به یک نکته بسیار مهم در استفاده از دوربین توجه داشته باشید که این نکنه هیچ ارتباطی به کیفیت دوربین و گرانقیمت بودنش ندارد و ان نکته مهم این است:
در بردهای کوتاه بزرگترین اشتباه در استفاده از دوربین این است که زوم دوربین را تا بالاترین حد خود بالاببرید.
دوستانی که دوربین دارند حتما این ازمایش را انجام دهید تا به نوعی خطای پارالاکس در دوربینتان پی ببرید و ازمایش مورد نظر از این قرار است دوربین خود را روی زوم 4 و یا کمترین زوم دوربین قرار دهید و در فاصله 20 متری داخل دوربین را نگاه کرده و بر روی یک هدف فرضی نشانه روی کنید و در این حالت دوربین را ثابت کنید.
بعد از ثابت کردن دوربین بدون انکه دوربین حرکت کند زاویه دید خودرا در دوربین جابجا کنید ، خواهید دید که مرکز رتیکل دوربین از روی هدف جابجا نمیشود ،
حال زوم دوربین خود را تا اخرین درجه بالا ببرید و بعد از اصلاح پارالاکس و شفاف شدن تصویر در همان 20 متری هدف قبلی را نشانه روی کنید و سپس زاوی دید خود را به چپ و راست و بالا و پایین تغییر دهید ، در این حالت خواهید دید که مرکز رتیکل دوربین شما از روی هدف جابجا میشود در حالیکه با زوم بالا برد بالا را هدف گیری کنید این اتفاق نمیافتد .
در حالت دیگر میتوانید با تیراندازی ازمایشی به این مسئله پی ببرید به اینصورت که در 20 متری با زوم 4 گروپ بگیرید و زوم را بالا ببرید و دوباره در همان 20 متری دوباره گروپ بگیرید ، خواهید دید که با زوم بالا در 20 متری گروپ شما بازتر خواهد بود که نشان از خطای پارالاکس دوربین در زوم بالا و در مسافت نزدیک است.
خوب دوستان در ادامه مبحث این تاپیک میپردازیم به روش نشانه روی در سلاح هاییکه بالقوه اختلاف منظر انها در هدف گیری زیاد است و باعث خطا در تیراندازی ،بخصوص در لانگ رنج میشه
دقت تیراندازی در یک سلاح همانطور که همه در جریان هستید به عوامل مختلف مانند خانکشی و بالانس مرمی و ....بستگی داره و از جمله عوامل مهم در دقت تیراندازی سیستم نشانه رویه که این امر بدیهیه و همه به ارزش و اهمیت اون واقفید ، لذا در این حالت ما سلاحی رو در نظر میگیریم که در مورد دقت و کم بودن خطا در شرایط ایده ال باشه و فقط از منظر سیستم نشانه روی شکاف درجه و مگسک اون رو بررسی میکنیم که در واقع اساس مبحث این تاپیکه .
سلاح هایی مانند کلاشینکف که دارای شکاف درجه پهن و مگسک نسبتا ضخیمی میباشند در تمرین نشانه روی سه گانه مثلث بزرگتری را ایجاد میکنند تا سلاح هایی مانند ژ3 کا شکاف درجه دایره ای دارند و مگسک ان از کلاش ظریفتر میباشد ، به همین دلیل است که صرف نظر از بقیه عوامل دقت در این دوسلاح دقت نشانه روی ژ3 به مراتب دقیق تر از کلاش است به این معنی که اگر شکاف درجه و مگسک کلاش رو روی ژ3 نصب کنیم تردید نداشته باشید که دقت در تیر اندازی در این حالت کاهش پیدا کرده و گروپ سلاح بازتر خواهد شد .
خوب باتوجه به توضیحات داده شده برای انواع شکاف درجه که اختلاف منظر در اونها زیاده و باعث خطا در تیر اندازی میشه ، برای اینکه این خطا به حد اقل کاهش پیدا کنه یک روش هست که بیاییم زاویه دید خودمون رو در انطباق شکاف درجه و مگسک ،با هدف به صورت قراردادی ، برای خودمان طوری در نظر بگیریم که از هر نظر قابل تکرار باشه و این مسئله اختلاف منظر رو تاحد امکان کاهش بدیم و لازمه اینکار اینه که درک درستی از هدف گیری برای شلیک به یک هدف داشته باشیم و لازمه ان ،لزوما استفاده از روش استانداردی که کارخونه برای تنظیم شکاف درجه در نظر گرفته ،نیست و تیرانداز میتواند بر اساس توانایی خود این استاندارد را برای هدف گیریه خودش ،به صورت انحصاری برای خودش تعریف کنه که در پست بعدی روش او رو توضیح خواهیم داد.
در این پست روشهایی که تیرانداز برای خودش بصورت قرار دادی در نظر میگیره که هدفگیریهای قابل تکرار رو داشته باشه ، مرور میکنیم
در سیستم سایت نشانه روی مکانیکی که همون شکاف درجه و مگسک باشه ، به صورت استاندارد و دیفالت ، کارخونه سازنده اون رو تنظیم میکنه که در انواع سیستم نشانه روی این استاندارد در تنظیم سلاح ، همیشه در مرکز شکاف درجه و مگسک انجام میشه و همانطور که قبلا خدمت دوستان عرض کردم ، سلاح هایی که شکاف درجه عریض و مگسک پهن دارند ، اختلاف منظر زیادی رو در نشانه روی های متوالی ایجاد میکنن و برای جلوگیری و یا به حداقل رساندن این اختلاف منظر تیرانداز میتونه استانداردی به صورت قرار دادی برای خودش در نظر بگیره که قابل تکرار باشه و اختلاف منظر رو به حد اقل برسونه.
برای انجام اینکار مهمترین مطلبی که وجود داره اینه که باید با توجه به شکل و فرم شکاف درجه و مگسک ، تیرانداز بهترین حالت استاندارد خودش رو برای خودش تعریف کنه مثال:
یکی از دقیق ترین سیستمهای نشانه روی مکانیکی سیستمهای نشانه روی سلاح های مسابقاتی در بادی میباشند که البته فرم های مختلفی هم میتونه داشته باشه که یکی از معمول ترین اونها سیستمی است که شکاف درجه به صورت دایره کامل است و مگسک نیز کاملا یک دایره در نظر گرفته شده که در حالت استاندارد زمانی نشانه روی کامل است که دایره خال هدف و دایره مگسک و دایره شکاف درجه کاملا متحدالمرکز باشند که در این حالت در صورت شلیک، تیر باید دقیقا به مرکز هدف اصابت کنه که این حالت در عمل که بتوان در حالت تیراندازی سردست ، این دوایر را متحدالمرکز قرار داد و شلیک کرد ، برای بعضی از تیراندازان سخت است و راحت با اون کنار نمیان که در این حالت تیرانداز میتونه استاندارد خودش رو برای خودش تعریف کنه .
مثلا این طور در نظر بگیره که زمانی هدف گیری درست باشه و سلاح هدف رو بزنه که دایره مگسک با دایره شکاف درجه در قسمت تحتانی با هم مماس باشن در حالیکه دایره هدف با دایره مگسک متحد المرکز باشه و در این حالت سلاح خودش رو تنظیم کنه.
و یا هر استانداردی که راحت تره برای خودش در نظر بگیره که براحتی با کمترین اختلاف منظر قابل تکرار باشه که در این حالت اصطلاحا میگن سیستم نشانه روی سلاح، دارای قلق هست .
شما هم میتونید سیستم نشانه روی خودتون رو روی قلق دلخواه خودتون تنظیم کنید
فرم قلق سلاح مهم نیست مهم اینه که تیرانداز در اون حالت قلق بهترین کارایی رو در نشانه روی داشته باشه.
ادامه دارد......
در این پست رابطه نشانه روی با ارتفاع سیستم نشانه روی از لوله سلاح رو بررسی میکنیم.
سیستم مکانیکی که کمترین ارتفاع رو بر روی یک سلاح میتونه داشته باشه، صفر اول و دوم چندان معنی دار نیست به دلیل اینکه در واقع صفر نزدیک به قدری به دهانه سلاح نزدیکه که به راحتی میتوان از ان صرفنظر کرد و اون رو در محاسبات بالستیکی دخالت نداد مشابه این اتفاق در سیستمهای اپتیکی که ارتفاع قابل توجهی نسبت به لوله سلاح دارند و در لانگ رنج برای یک هدف صفر شده اند نیز کاملا مصداق پیدا میکنه به طوریکه در سلاح های تکتیراندازی که برای لانگ رنج ،سیستم نشانه روی اپتیک انها صفر شده، صحبت از صفر نزدیک و و محاسبات ان چندان لزومی نداره و در نظر گرفته نمیشه.
البته دوستان توجه داشته باشند که این به ان معنی نیست که به لحاظ هندسی و بالستیکی صفر نزدیک نداریم بلکه به دلیل نزدیک بودن صفر نزدیک به دهانه لوله سلاح در واقعیت و در عمل، صفر نزدیک در گلوله زنهای لانگ رنج با سیستم اپتیک ودر بطور کلی سیستمهای مکانیکی ، ارزش محاسباتی ندارد لذا در این حالتهای خاص از وجود صفر نزدیک صرف نظر میکنیم انگار که وجود ندارد.
برای بدست اوردن ارتفاع سیستم نشانه روی مکانیکی از مرکز لوله کافیست که فاصله نوک مگسک از مرکز لوله را اندازه بگیریم که این مقدار ارتفاع را بعنوان داده میتونید به چیرگان بدید برای محاسبات بالستیکی .
دوستان اگر به این طریق ، اطلاعات ارتفاع سیستم نشانه روی رو به چیرگان بدید خواهید دید که با کمتر شدن این مقدار عددی، صفر نزدیک شما نیز به دهانه لوله نزدیکتر خواهد بود.
مهمترین نتیجه ای که از این تحلیل میتوان گرفت این است که در سلاح های بادی که دارای مگسک و شکاف درجه میباشند برای زدن اهداف نزدیک یعنی از 3 الی 4 متر تا 19 الی 20 متر ، سیستم مکانیکی بهترین گزینه برای یک سلاح 23 الی 24 ژولی میباشد زیرا تقریبا از 2 متری تا 20 متری هر هدفی به اندازه یک گنجشک را به راحتی بدون اینکه تیر شما خطا رود میتوانید بزنید و نگران افت و سر کردن تیر نباشید .
دوستانی که از دوربین بر روی بادی زیاد استفاده کرده اند این مطلب را بخوبی تجربه کرده اند که زدن اهداف نزدیک(منظور از نزدیک اهداف در فاصله 3 الی 6 متری است) با سلاحی که دارای دوربین با ارتفاع بلند است ، یکی از مشگل ترین شرایط برای زدن هدف میباشد ، برخلاف تصور عموم که فکر میکنند هر چه هدف نزدیک تر باشد زدن ان راحت تر است تا جاییکه در صورت خطا رفتن تیر ممکن است که تیرانداز از طرف ادم های بی اطلاع در معرض تمسخر قرار گیرد.
لذا ارجحیت استفاده از یک سیستم نشانه روی را بر روی سلاح، شرایط تیراندازی تعیین میکند و اینطور نیست که همیشه استفاده از دوربین بر سیستم مکانیکی ارجحیت داشته باشد وبا لعکس.
ادامه دارد.......
کسانیکه میتونن با دوچشم کاملا باز تیراندازی کنن در واقع موهبتی بزرگ رو با خودشون دارن چرا که با دو چشم باز و غالب قرار دان دید یک چشم بر دیگری در توان همه نیست و کسانی هستند که با تمرین بسیار هم این قابلیت رو ندارن مثل حرکت دادن یک ابرو طوریکه ابروی دیگر ثابت باشه و یا لوله کردن زبان که هر کسی از عهده اون بر نمیاد که تمام این توانایی ها ذاتی و ژنتیکی میباشد.
در مورد غالب قراردادن دید یک چشم هم افراد دو دسته هستند
اول
اونهایی که کلا این توانایی رو ندارن و برای هدف گیری لزوما باید یک چشم خود را ببندند.
دوم
کسانیکه توانایی غالب قرار دادن یک چشم رو دارن و میتونن با چشم باز هدف گیری کنن که این دسته از افراد باز خودشون دو دسته هستند
یک دسته اونهایی که این کار رو برای هر دوچشم با سرعت زیادی میتونن انجام بدن که این حالت برای تیرانداز بهترین حالت ممکن در این مقوله است
ودسته دیگری از افراد هستند که این کار رو برای یک چشم خودشون میتونن انجام بدن که خوشبختانه معمولا این افراد اگر راست دست باشند ، چشم راست خودشون رو میتونند چشم غالب قرار بدن و اگر چپ دست باشند ،چشم چپ رو میتونند غالب بر چشم راست کنند و براحتی با چشم باز هدف گیری نمایند.
بزرگترین مزیت با دوچشم باز هدفگیری کردن اینه که تیرانداز در هدف گیریهای طولانی دچار خستگی در چشم خود نمیشه و این باعث میشه که بتونند در مدتهای طولانی اقدام به هدف گیری نمایند.
البته مزایای دیگری برای این حالت وجود داره که در جای خودش بسیار ارزشمند است مثلا میدان دید تیرانداز در میدان جنگ محدود نمیشه و اطراف رو بهتر میتونه مراقبت کنه .
و دیگر اینکه تیراندازی که با دوچشم باز هدف گیری میکنه ، دارای سرعت به مراتب بالاتری از تیرانداز یک چشم در هدفگیری است.
واما تاثیر ان در اختلاف منظر دید تیرانداز:
باید بگم که تیراندازی با دوچشم باز و یا یک چشم باز ، از نظر اختلاف منظر در نشانه روی کاملا یکسان و عین همدیگر هستند و تفاوتی در دقت ،میان این دو حالت نیست.
دوستانی که با دو چشم باز تیراندازی میکنند به خوبی میتونن این مسئله رو امتحان کنند به اینصورت که با دو چشم باز از طریق سایت هدفگیری سلاح ، یک هدف را نشانه روی کنید .
حال در این لحظه چشمی که غالب نیست را ببندید و دوباره باز کنید و با سرعت چشم غیر غالب را باز وبسته کنید خواهید دید که راستای دید شما در چشم غالب کاملا ثابت است و کوچکترین تغییری درتصور مشاهده شده در چشم غالب ایجاد نمیشه.
لذا نتیجه میگیریم که در دو حالت تیراندازی با دوچشم باز و یا بایک چشم باز، هیچ تاثیری در اختلاف منظر دید تیرانداز وجود ندارد و به لحاظ دقت در نشانه روی هر دو حالت علی السویه میباشد.
برای انجام این ازمایش باز هم ترجیح دارد که سلاح را بر روی شوتینگ رست قرار دهید تا لرزشهایی ایجاد نشود تا تداخلی در زاویه دید شما ایجاد کند.
توجه:
- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
دوستان توجه داشته باشید در صورتیکه این تمرین رو انجام نداده اید نمیتوانید مدعی هدفگیری درست و نشانه روی دقیق با سلاح ،بخصوص سیستم نشانه روی مکانیکی باشید،
در این تمرین به این نتیجه خواهید رسید که در نشانه روی های متوالی اختلاف منظر در دید تیرانداز وجود دارد و امکان نشانه روی یک نقطه به صورت دقیق ، وجود ندارد و همیشه اندکه اختلاف در دو نشانه روی متوالی وجود دارد و این مسئله باعث میشود که در شلیکهای متوالی در سیبل ،نشانه روی تیرها بصورت گروپ باشند ، به این معنی که حتی اگر سلاحی با دقت صفر moa هم در اختیار داشته باشیم باز هم در سیبل برخورد تیر ها بصورت گروپ خواهد بود.
در اصل هدف از این اموزش این است که تیرانداز به درک درستی از نشانه روی وتیراندازی برسه چرا که در دید تیرانداز اختلاف منظر وجود دار و یک نقطه را نمیتوان دوبار هدف گیری کرد و لذا بعد از انجام این تمرین به این نتیجه خواهید رسید که حتی اگر دقیق ترین سلاح دنیا ساخته بشه با سیستم های نشانه روی موجود امکان ندارد که در فواصل به اندازه کافی بلند،بتوان تیر برروی تیر زد و سلاح حتما دارای گروپ خواهد بود در ارسال بعدی روش این تمرین بسیار مهم رو توضیح خواهم داد. اختلاف منظر در نشانه روی 3 گانه مطلبی است که در ارسال بعدی به ان میپردازیم.
دوستان توجه داشته باشید که توضیحات فوق از این جهت ذکر گردید تا همه به اهمیت این موضوع واقف باشیم و با جدیت هرچه تمامتر موضوع را دنبال کنیم و تردید نداشته باشید که در پایان این درس وتمرین در مورد گروپ هایی که تا بحال گرفته اید تجدید نظر خواهید کرد.
ابزار مورد نیاز برای تمرین:
1.شوتینگ رست
2.سلاح مجهز به شکاف درجه و مگسک
3.یک تخته ای که به فرم راکت پینگ پونگ باشد که در مرکز ان سوراخ بسیار تمیز و کوچکی داشته باشد که در عین قابل رویت بودن از 5 متری ،به اندازه ای باشد که فقط بتوان نوک خودکار را در ان قرار داد و کاغذی که زیر ان است را بتوان نقطه گذاری کرد. در واقع کوچکترین سوراخی که شرایط ذکر شده را داراست ،بر روی تخته راکت تعبیه کنید
4.شخص دوم که به شما در تمرین کمک کند که اسم این شخص را دستیار میگذاریم
5.شرایطی فراهم کنید که دستیار بتواند تخنه راکت را ، در حالیکه بروی یک کاغذ سفید قرار میگیرد، بتواند انرا روی کاغذ حرکت دهد در حالیکه شما بتوانید هم زمان مرکز کاغذ را با سلاح خود هدف گیری نمایید.
از اونجایی که امکان تایپ طولانی ندارم ادامه مطلب را در پست بعدی میگزارم
البته دوستانی که بلدن ادامه بدن
ادامه دارد.........
در ادامه مبحث هدف گیری و تمرین نشانه روی کارهای ذیل را به ترتیب انجام دهید:
ابتدا کاغذ سفیدی را روی یک تخته یا مقوای صاف و محکم بچسبانید و سپس مقوا و یا تخته مورد نظر را به محلی نصب کنید که دستیار بتواند با تسلط کامل تخته راکت را روی کاغذ سفید قرار داده بطوریکه بتواند به راحتی انرا روی کاغذ ، با تسلط کامل بلغزاند که برای اینکار پیشنهاد میکنم که مقوا یا تخته را روی یکی از وجوه یک چهارپایه با میخ متصل کنید به طوریکه دستیار به راحتی روی چهار پایه بنشیند و پاهای خود را طوری باز کند که بتواند تخته راکت را براحتی و با تسلط کامل روی کاغذ سفید قرار دهد توجه داشته باشید که راحت بودن و تسلط دستیار در این کار الزامی است.
در این مرحله کافیست اسلحه و شوتینگ رست را در فاصله 5 متری از چهار پایه طوری قرار دهید که بتوان مرکز کاغذ سفید را نشانه روی کرد، تا اینجا تمام مقدمات کارها برای شروع تمرین انجام شده و فقط باید تمرین به صورتی که ذکر میکنم را شروع کنید.
از دستیارتان بخواهید بر روی چهار پایه بنشیند و راکت را روی کاغذ قرار دهد و شما در حالیکه پشت سلاح قرار گرفته اید و نشانه روی میکنید ، راکتی که دستیار، بدست دارد را طوری به چپ و راست و بالا وپایین هدایت میکنید تا سوراخ روی راکت در راستای هدف گیری شما قرار بگیرد،مثلا به دستیار میگویید بالا ، دستیار راکت را به صورت حدسی به بالا میبرد وبه همین صورت به چپو راست و یا پایین و این کار را انقدر با همکاری دستیار انجام دهید تا سوراخ روی راکت در راستای هدف گیری شما قرار بگیرد ،انگار که میخواهید سوراخ روی راکت را هدف تیر اندازی خود قرار دهید.
وقتی که کاملا به نتیجه مورد نظر در هدف گیری رسیدید ، از دستیار بخواهید بدون اینکه راکت کوچکترین حرکتی داشته باشد، نوک خودکار را داخل سوراخ راکت کند و نقطه هدف گیری شما را روی کاغذ ،ثبت کند و دوباره دستیار راکت را جابه جا کرده و دوباره شما با ادرس دهی چپ و راست و بالا و پایین دوباره اعمال فوق را انجام دهید و نقطه دوم را ثبت کنید و به همین روال نقطه سوم را نیز هدف گیری وثبت کنید.
در این حالت دوستان توجه داشته باشید در صورتیکه با دقت این سه مرحله هدفگیری را انجام داده باشید ، روی کاغذ سفید سه نقطه متمایز را به صورت سه راس یک مثلث متساوی الاضلاع را خواهید داشت که هر چقدر با دقت بیشتر انجام داده باشید این مثلث کوچکتر خواهد بود.
با تکرار این تمرین متوجه میشوید که هیچگاه این سه نقطه روی هم منطبق نخواهند شد و جالب اینجاست ،که با دقت بیشتر در هدف گیری سه گانه، مثلث مورد نظر کوچکتر میشود ولی هیچگاه سه نقطه روی هم نمیافتد.
و مهمترین درسی که در این تمرین میگیریم این است که یک نقطه را دقیقا دوبار نمیتوان هدفگیری کرد و همیشه اختلاف منظر در شلیک های متوالی وجود دارد و هر چقدر که این اختلاف منظر کمتر باشد ویا به عبارت دیگر مثلث کوچکتر باشد ،تیرانداز در هدف گیری ماهر تر و توانا تر است.
نکته بسیار مهم اینکه در طول زمان هدفگیری سه گانه که انجام میدهید به هیچ عنوان نباید سلاح و شوتینگ رست کوچکترین حرکتی داشته باشد که در غیر این صورت تمام مراحل هدف گیری سه گانه باید از اول انجام شود.
در پست های بعدی به انالیز این تمرین میپر دازیم که بسیار جالب و در خور توجه است و تا حدود زیادی باعث میشود که به دیدگاهی نو و جدید به هدفگیری و تیراندازی برسیم
که البته دوستان با کمی تمرین و تفکر درباره این درس و تمرین ، به نکات بسیار جالبی پی خواهید برد و البته انتظار دارم که دوستان با انجام این تمرین تجربیات خودشان را در این تاپیک به اشتراک بگذارند.
ادامه دارد.......
در ادامه مبحث حدفگیری به انالیز این درس و تمرین میپردازیم
تا اینجا با انجام تمرین به این نتیجه مرسیم که اساسا هدفگیری 1 نقطه به صورت متوالی ممکن نیست و مهمتر اینکه با افزایش مسافت فاصله نقاط متمایز افزایش یافته و اصطلاحا گروپ باز تر میشود برای محاسبه میزان واگرایی کافیست از تناسب استفاده نماییم به اینصورت که نسبت مثلث کوچکتر به مثلث بزرگتر برابر است با فاصله کمتر به فاصله بیشتر ، مثلا اگر در این تمرین فاصله را دوبرابر کنید ،اندازه مثلث نیز دوبرابر میشود و این تناسب در هر دو مسافتی برقراره.
حال اگر این تمرین را با دوربین انجام دهید ، خواهید دید که برای انجام تمرین باید مسافت را افزایش دهید به این صورت که اگر ازمایش را با شکاف درجه، در 5 متری انجام میدادید، حال با دوربین این فاصله را 15 متر بگیریدو بطور کلی هر چقدر زوم دوربین بالاتر باشد ازمایش باید در مسافت دورتری انجام شود و با انجام و تکرار این ازمایش در زومهای متفاوت و مسافت های مختلف ، به ارزش یک دوربین خوب ، با رتیکل نازک و بدون خطای پارالاکس پی خواهید برد و تفاوت قیمت در دو دوربین هم رده ، کاملا موجه و منطقی برایتان جلوه خواهد کرد.
ارزش یک دوربین خوبی که تمام مشخصات خوبی را دارا باشد ، با انجام این تمرین و ازمایش بخوبی برایتان نمایان میشود . یکی دیکر از مواردی که در این تمرین ، با دوربین به ان میرسید میزان خطای پارالاکس دوربین خودتان و اثر ان در هدفگیری خواهد بود برای انجام این کار یکبار هدفگیری سه گانه را با زوم مثلا 4 و در مسافت 8متری انجام دهید، وبرای بار دوم تمرین را، با زوم 10 در همان مسافت 8 متری انجام دهید، در این حالت اگر دوربین شما دارای کمترین خطای پارالاکسی باشد، در کمال تعجب خواهید دید که مثلث در زوم 10 در فاصله 8متری بزرگتر از مثلثی میشود که در زوم 4 در 8 متری تشکیل شده ، در حالیکه باید با بالاتر رفتن زوم در یک مسافت مشخص ، مثلث نشانه روی سه گانه کوچکتر شود نه بزرگتر و نه حتی هم اندازه.
این تمرین و ازمایش را در مسافت های مختلف و زوم های متفاوت انجام دهید . انجام این تمرین با انواع سایتهای نشانه روی ارزش و دقت هرکدام از این سیستمها را برایتان روشن میکند و میزان دقت هر کدام از این سیستمها برای مسافتهای کوتاه و بلند نیز کاملا مشخص میشود و ازانجایی که امر دقت کاملا نسبی میباشد شناخت این سیستمها باعث میشود که بر اساس نیاز تیرانداز ،انتخاب سیستم صورت بگیرد و از پرداخت هزینه های گزاف که بسیار فراتر از نیاز تیر انداز است ، پیشگیری شود.
دوستان توجه داشته باشید که در این تمرین در تمام مراحل هدفگیری سه گانه به هیچ عنوان شوتینگ رست کوچکترین حرکتی نبایداز جای خود داشته باشد در غیر این صورت این ازمایش هیچ ارزشی ندارد و در ضمن در این تمرین هیچ تیری شلیک نمیشود تا اسلحه لگد داشته باشد و باعث تکان خوردن سلاح و شوتینگ رست شود.
تمام هدف این تمرین و ازمایش این است که بدانیم بر حسب نوع سیستم نشانه روی ، در فرایند نشانه روی توسط تیر انداز اختلاف منظر وجود دارد و به صورت متوالی یک نقطه را نمیتوان دوبار نشانه روی کرد.
مهمترین دلیلی که در میدان تیر به تیرانداز سه تیر قلق داده میشود همین نشانه روی سه گانه میباشد. یعنی زمانی تیرانداز باید به میدان تیر برود که تمرین نشانه روی سه گانه با راکت و شوتینگ رست را انجام داده باشد تا درک درستی از تیرهای قلق خود داشته باشد ، به همین دلیل این تمرین اولین درس در تیراندازی محسوب میشود و به طور کلی تا زمانیکه این تمرین در عمل انجام نشود درک ان مشگل خواهد بود ولی زمانیکه انرا در عمل انجام دهید مطمئن باشید چشم انداز جدید و بسیار جالبی در باره هدف گیری برایتان ایجاد خواهد شد.
به موضوع اختلاف منظر بسیار توجه کنید که مهمترین نتیجه در این ازمایش است.
دوستانی که با کلت در فاصله 10 متری به یک خال با قطر 20 سانتیمتری تیراندازی کرده اند این مطلب را بخوبی تجربه کرده اند زیرا کلت دارای لوله کوتاه و سیستم نشانه روی با اختلاف منظر زیاد است که برخلاف تصور اولیه که زدن خال 20 سانتی در 10 متری بسیار اسان به نظر میرسد، ولی در واقع کسی که برای اولین بار با کلت در این فاصله شلیک کند خواهد دید که زدن چنین هدفی بسیار مشگلتر از ان چیزی است که یک تیرانداز ابتدا به ساکن تصور میکند.
که البته با تکرار و تمرین زدن ان اسان میشود ولی برای اولین بار تیراندازی با کلت بسیار متفاوت تر از تیر اندازی با یک سلاح لوله بلند است.
دوستان برای اینکه موضوع راحت تر درک بشه سیستم هدفگیری دو سلاح ژ3 و کلاش رو در نظر بگیرید
در این دوسلاح دقت سایت نشانه روی ژ3 از کلاش بسیار بهتره و دلیل بهتر بودنش همین مسئله اختلاف منظر در دو هدف گیری متوالی زیرا در کلاش به علت عریض بودن شکاف درجه و ضخامت مگسک این اختلاف منظر بیشتر خودشو نشون میده ولی در ژ3 که دقیق تر از کلاشه ،شما باز هم اختلاف منظر رو داری منتهی با مقدار کمتر ، که یکی از دلایل بازتر بودن گروپ کلاش همین مطلبه
البته به عوامل دیکری هم مربوط میشه که در این بحث ما نمیگنجه.
مهمترین دلیل استفاده از سیستم نشانه روی تلسکوپی( دوربین) در واقع کم کردن اختلاف منظر تیرانداز است که در برد های بلند ارزش ان بخوبی نمایان است .
البته در بردهای کوتاه نیز تفاوت در اختلاف منظر دید تیرانداز هم بخوبی مشهود است ولی دوستان به یک نکته بسیار مهم در استفاده از دوربین توجه داشته باشید که این نکنه هیچ ارتباطی به کیفیت دوربین و گرانقیمت بودنش ندارد و ان نکته مهم این است:
در بردهای کوتاه بزرگترین اشتباه در استفاده از دوربین این است که زوم دوربین را تا بالاترین حد خود بالاببرید.
دوستانی که دوربین دارند حتما این ازمایش را انجام دهید تا به نوعی خطای پارالاکس در دوربینتان پی ببرید و ازمایش مورد نظر از این قرار است دوربین خود را روی زوم 4 و یا کمترین زوم دوربین قرار دهید و در فاصله 20 متری داخل دوربین را نگاه کرده و بر روی یک هدف فرضی نشانه روی کنید و در این حالت دوربین را ثابت کنید.
بعد از ثابت کردن دوربین بدون انکه دوربین حرکت کند زاویه دید خودرا در دوربین جابجا کنید ، خواهید دید که مرکز رتیکل دوربین از روی هدف جابجا نمیشود ،
حال زوم دوربین خود را تا اخرین درجه بالا ببرید و بعد از اصلاح پارالاکس و شفاف شدن تصویر در همان 20 متری هدف قبلی را نشانه روی کنید و سپس زاوی دید خود را به چپ و راست و بالا و پایین تغییر دهید ، در این حالت خواهید دید که مرکز رتیکل دوربین شما از روی هدف جابجا میشود در حالیکه با زوم بالا برد بالا را هدف گیری کنید این اتفاق نمیافتد .
در حالت دیگر میتوانید با تیراندازی ازمایشی به این مسئله پی ببرید به اینصورت که در 20 متری با زوم 4 گروپ بگیرید و زوم را بالا ببرید و دوباره در همان 20 متری دوباره گروپ بگیرید ، خواهید دید که با زوم بالا در 20 متری گروپ شما بازتر خواهد بود که نشان از خطای پارالاکس دوربین در زوم بالا و در مسافت نزدیک است.
خوب دوستان در ادامه مبحث این تاپیک میپردازیم به روش نشانه روی در سلاح هاییکه بالقوه اختلاف منظر انها در هدف گیری زیاد است و باعث خطا در تیراندازی ،بخصوص در لانگ رنج میشه
دقت تیراندازی در یک سلاح همانطور که همه در جریان هستید به عوامل مختلف مانند خانکشی و بالانس مرمی و ....بستگی داره و از جمله عوامل مهم در دقت تیراندازی سیستم نشانه رویه که این امر بدیهیه و همه به ارزش و اهمیت اون واقفید ، لذا در این حالت ما سلاحی رو در نظر میگیریم که در مورد دقت و کم بودن خطا در شرایط ایده ال باشه و فقط از منظر سیستم نشانه روی شکاف درجه و مگسک اون رو بررسی میکنیم که در واقع اساس مبحث این تاپیکه .
سلاح هایی مانند کلاشینکف که دارای شکاف درجه پهن و مگسک نسبتا ضخیمی میباشند در تمرین نشانه روی سه گانه مثلث بزرگتری را ایجاد میکنند تا سلاح هایی مانند ژ3 کا شکاف درجه دایره ای دارند و مگسک ان از کلاش ظریفتر میباشد ، به همین دلیل است که صرف نظر از بقیه عوامل دقت در این دوسلاح دقت نشانه روی ژ3 به مراتب دقیق تر از کلاش است به این معنی که اگر شکاف درجه و مگسک کلاش رو روی ژ3 نصب کنیم تردید نداشته باشید که دقت در تیر اندازی در این حالت کاهش پیدا کرده و گروپ سلاح بازتر خواهد شد .
خوب باتوجه به توضیحات داده شده برای انواع شکاف درجه که اختلاف منظر در اونها زیاده و باعث خطا در تیر اندازی میشه ، برای اینکه این خطا به حد اقل کاهش پیدا کنه یک روش هست که بیاییم زاویه دید خودمون رو در انطباق شکاف درجه و مگسک ،با هدف به صورت قراردادی ، برای خودمان طوری در نظر بگیریم که از هر نظر قابل تکرار باشه و این مسئله اختلاف منظر رو تاحد امکان کاهش بدیم و لازمه اینکار اینه که درک درستی از هدف گیری برای شلیک به یک هدف داشته باشیم و لازمه ان ،لزوما استفاده از روش استانداردی که کارخونه برای تنظیم شکاف درجه در نظر گرفته ،نیست و تیرانداز میتواند بر اساس توانایی خود این استاندارد را برای هدف گیریه خودش ،به صورت انحصاری برای خودش تعریف کنه که در پست بعدی روش او رو توضیح خواهیم داد.
در این پست روشهایی که تیرانداز برای خودش بصورت قرار دادی در نظر میگیره که هدفگیریهای قابل تکرار رو داشته باشه ، مرور میکنیم
در سیستم سایت نشانه روی مکانیکی که همون شکاف درجه و مگسک باشه ، به صورت استاندارد و دیفالت ، کارخونه سازنده اون رو تنظیم میکنه که در انواع سیستم نشانه روی این استاندارد در تنظیم سلاح ، همیشه در مرکز شکاف درجه و مگسک انجام میشه و همانطور که قبلا خدمت دوستان عرض کردم ، سلاح هایی که شکاف درجه عریض و مگسک پهن دارند ، اختلاف منظر زیادی رو در نشانه روی های متوالی ایجاد میکنن و برای جلوگیری و یا به حداقل رساندن این اختلاف منظر تیرانداز میتونه استانداردی به صورت قرار دادی برای خودش در نظر بگیره که قابل تکرار باشه و اختلاف منظر رو به حد اقل برسونه.
برای انجام اینکار مهمترین مطلبی که وجود داره اینه که باید با توجه به شکل و فرم شکاف درجه و مگسک ، تیرانداز بهترین حالت استاندارد خودش رو برای خودش تعریف کنه مثال:
یکی از دقیق ترین سیستمهای نشانه روی مکانیکی سیستمهای نشانه روی سلاح های مسابقاتی در بادی میباشند که البته فرم های مختلفی هم میتونه داشته باشه که یکی از معمول ترین اونها سیستمی است که شکاف درجه به صورت دایره کامل است و مگسک نیز کاملا یک دایره در نظر گرفته شده که در حالت استاندارد زمانی نشانه روی کامل است که دایره خال هدف و دایره مگسک و دایره شکاف درجه کاملا متحدالمرکز باشند که در این حالت در صورت شلیک، تیر باید دقیقا به مرکز هدف اصابت کنه که این حالت در عمل که بتوان در حالت تیراندازی سردست ، این دوایر را متحدالمرکز قرار داد و شلیک کرد ، برای بعضی از تیراندازان سخت است و راحت با اون کنار نمیان که در این حالت تیرانداز میتونه استاندارد خودش رو برای خودش تعریف کنه .
مثلا این طور در نظر بگیره که زمانی هدف گیری درست باشه و سلاح هدف رو بزنه که دایره مگسک با دایره شکاف درجه در قسمت تحتانی با هم مماس باشن در حالیکه دایره هدف با دایره مگسک متحد المرکز باشه و در این حالت سلاح خودش رو تنظیم کنه.
و یا هر استانداردی که راحت تره برای خودش در نظر بگیره که براحتی با کمترین اختلاف منظر قابل تکرار باشه که در این حالت اصطلاحا میگن سیستم نشانه روی سلاح، دارای قلق هست .
شما هم میتونید سیستم نشانه روی خودتون رو روی قلق دلخواه خودتون تنظیم کنید
فرم قلق سلاح مهم نیست مهم اینه که تیرانداز در اون حالت قلق بهترین کارایی رو در نشانه روی داشته باشه.
ادامه دارد......
در این پست رابطه نشانه روی با ارتفاع سیستم نشانه روی از لوله سلاح رو بررسی میکنیم.
سیستم مکانیکی که کمترین ارتفاع رو بر روی یک سلاح میتونه داشته باشه، صفر اول و دوم چندان معنی دار نیست به دلیل اینکه در واقع صفر نزدیک به قدری به دهانه سلاح نزدیکه که به راحتی میتوان از ان صرفنظر کرد و اون رو در محاسبات بالستیکی دخالت نداد مشابه این اتفاق در سیستمهای اپتیکی که ارتفاع قابل توجهی نسبت به لوله سلاح دارند و در لانگ رنج برای یک هدف صفر شده اند نیز کاملا مصداق پیدا میکنه به طوریکه در سلاح های تکتیراندازی که برای لانگ رنج ،سیستم نشانه روی اپتیک انها صفر شده، صحبت از صفر نزدیک و و محاسبات ان چندان لزومی نداره و در نظر گرفته نمیشه.
البته دوستان توجه داشته باشند که این به ان معنی نیست که به لحاظ هندسی و بالستیکی صفر نزدیک نداریم بلکه به دلیل نزدیک بودن صفر نزدیک به دهانه لوله سلاح در واقعیت و در عمل، صفر نزدیک در گلوله زنهای لانگ رنج با سیستم اپتیک ودر بطور کلی سیستمهای مکانیکی ، ارزش محاسباتی ندارد لذا در این حالتهای خاص از وجود صفر نزدیک صرف نظر میکنیم انگار که وجود ندارد.
برای بدست اوردن ارتفاع سیستم نشانه روی مکانیکی از مرکز لوله کافیست که فاصله نوک مگسک از مرکز لوله را اندازه بگیریم که این مقدار ارتفاع را بعنوان داده میتونید به چیرگان بدید برای محاسبات بالستیکی .
دوستان اگر به این طریق ، اطلاعات ارتفاع سیستم نشانه روی رو به چیرگان بدید خواهید دید که با کمتر شدن این مقدار عددی، صفر نزدیک شما نیز به دهانه لوله نزدیکتر خواهد بود.
مهمترین نتیجه ای که از این تحلیل میتوان گرفت این است که در سلاح های بادی که دارای مگسک و شکاف درجه میباشند برای زدن اهداف نزدیک یعنی از 3 الی 4 متر تا 19 الی 20 متر ، سیستم مکانیکی بهترین گزینه برای یک سلاح 23 الی 24 ژولی میباشد زیرا تقریبا از 2 متری تا 20 متری هر هدفی به اندازه یک گنجشک را به راحتی بدون اینکه تیر شما خطا رود میتوانید بزنید و نگران افت و سر کردن تیر نباشید .
دوستانی که از دوربین بر روی بادی زیاد استفاده کرده اند این مطلب را بخوبی تجربه کرده اند که زدن اهداف نزدیک(منظور از نزدیک اهداف در فاصله 3 الی 6 متری است) با سلاحی که دارای دوربین با ارتفاع بلند است ، یکی از مشگل ترین شرایط برای زدن هدف میباشد ، برخلاف تصور عموم که فکر میکنند هر چه هدف نزدیک تر باشد زدن ان راحت تر است تا جاییکه در صورت خطا رفتن تیر ممکن است که تیرانداز از طرف ادم های بی اطلاع در معرض تمسخر قرار گیرد.
لذا ارجحیت استفاده از یک سیستم نشانه روی را بر روی سلاح، شرایط تیراندازی تعیین میکند و اینطور نیست که همیشه استفاده از دوربین بر سیستم مکانیکی ارجحیت داشته باشد وبا لعکس.
ادامه دارد.......
کسانیکه میتونن با دوچشم کاملا باز تیراندازی کنن در واقع موهبتی بزرگ رو با خودشون دارن چرا که با دو چشم باز و غالب قرار دان دید یک چشم بر دیگری در توان همه نیست و کسانی هستند که با تمرین بسیار هم این قابلیت رو ندارن مثل حرکت دادن یک ابرو طوریکه ابروی دیگر ثابت باشه و یا لوله کردن زبان که هر کسی از عهده اون بر نمیاد که تمام این توانایی ها ذاتی و ژنتیکی میباشد.
در مورد غالب قراردادن دید یک چشم هم افراد دو دسته هستند
اول
اونهایی که کلا این توانایی رو ندارن و برای هدف گیری لزوما باید یک چشم خود را ببندند.
دوم
کسانیکه توانایی غالب قرار دادن یک چشم رو دارن و میتونن با چشم باز هدف گیری کنن که این دسته از افراد باز خودشون دو دسته هستند
یک دسته اونهایی که این کار رو برای هر دوچشم با سرعت زیادی میتونن انجام بدن که این حالت برای تیرانداز بهترین حالت ممکن در این مقوله است
ودسته دیگری از افراد هستند که این کار رو برای یک چشم خودشون میتونن انجام بدن که خوشبختانه معمولا این افراد اگر راست دست باشند ، چشم راست خودشون رو میتونند چشم غالب قرار بدن و اگر چپ دست باشند ،چشم چپ رو میتونند غالب بر چشم راست کنند و براحتی با چشم باز هدف گیری نمایند.
بزرگترین مزیت با دوچشم باز هدفگیری کردن اینه که تیرانداز در هدف گیریهای طولانی دچار خستگی در چشم خود نمیشه و این باعث میشه که بتونند در مدتهای طولانی اقدام به هدف گیری نمایند.
البته مزایای دیگری برای این حالت وجود داره که در جای خودش بسیار ارزشمند است مثلا میدان دید تیرانداز در میدان جنگ محدود نمیشه و اطراف رو بهتر میتونه مراقبت کنه .
و دیگر اینکه تیراندازی که با دوچشم باز هدف گیری میکنه ، دارای سرعت به مراتب بالاتری از تیرانداز یک چشم در هدفگیری است.
واما تاثیر ان در اختلاف منظر دید تیرانداز:
باید بگم که تیراندازی با دوچشم باز و یا یک چشم باز ، از نظر اختلاف منظر در نشانه روی کاملا یکسان و عین همدیگر هستند و تفاوتی در دقت ،میان این دو حالت نیست.
دوستانی که با دو چشم باز تیراندازی میکنند به خوبی میتونن این مسئله رو امتحان کنند به اینصورت که با دو چشم باز از طریق سایت هدفگیری سلاح ، یک هدف را نشانه روی کنید .
حال در این لحظه چشمی که غالب نیست را ببندید و دوباره باز کنید و با سرعت چشم غیر غالب را باز وبسته کنید خواهید دید که راستای دید شما در چشم غالب کاملا ثابت است و کوچکترین تغییری درتصور مشاهده شده در چشم غالب ایجاد نمیشه.
لذا نتیجه میگیریم که در دو حالت تیراندازی با دوچشم باز و یا بایک چشم باز، هیچ تاثیری در اختلاف منظر دید تیرانداز وجود ندارد و به لحاظ دقت در نشانه روی هر دو حالت علی السویه میباشد.
برای انجام این ازمایش باز هم ترجیح دارد که سلاح را بر روی شوتینگ رست قرار دهید تا لرزشهایی ایجاد نشود تا تداخلی در زاویه دید شما ایجاد کند.
توجه:
- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد