اطلاعیه : به تالار گفتگو انجمن بنچ رست و فیلدتارگت ایران IRBFA خوش آمدید ، در صورت بروز مشکل در ثبت نام لطفا مشکل رو در تالار میهمانان اعلام فرمایید تا در اسرع وقت رسیدگی شود ،

گروه تلگرام انجمن به آدرس زیر فعال میباشد https://t.me/joinchat/AAAAAEGwJN61nqzw34Trbw ادرس کانال تلگرامی انجمن Telegram.me/irbfa آدرسهای فوق را در مرورگر خود کپی و وارد کانال و یا گروه تلگرامی انجمن شوید

توجه :................... برای استفاده از مطالب و مطالعه موضوعات باید در سایت عضو شوید .......... برای عضویت لطفا وارد بخش ثبت نام شوید،........... مراحل ثبت نام ساده و کوتاه میباشند. .............. از آنجا که قوانین این انجمن بادیگر انجمنها متفاوت میباشد٫ لطفا قبل از هرگونه فعالیت در انجمن قوانین را به دقت مطالعه فرمایید. هرگونه فعالیت در انجمن به معنای مطالعه قوانین و پذیرش آن میباشد


امتیاز موضوع:
  • 10 رأی - میانگین امتیازات: 3.1
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
روشهای روشن کردن اتش در طبیعت
#1
یک روش جالبی که تحت هر شرایط جوی اتش رو براحتی براتون روشن میکنه یک روش شیمیایی هست که بسیار کار امده انقدر که ارزش بردن  در طبیعت رو داره و به هیچ وجه در روشن کردن اتش نا امیدتون نمیکنه.
و او استفاده از پرمنگنات پتاسیم و گلسیرینه که هردو رو براحتی از دارو خانه میتونید بخرید
در این روش بعد از اینکه اتش زنه و خلاصه اجاقتون رو اماده کردید  به اندازه یک قاشق مربا خوری پرمنگنات رو در دستمال کاغذی و یا کاغذ معمولی بریزید و به همون اندازه هم گلسیرین بریزید روش و کاغذ رو مچاله کنید و بزارید زیر اتش زنه و دیگه کار تمومه بعد از حدود 30 ثانیه خودش روشن میشه 
البته بجای گلسیرین از ضد یخ هم میتونید استفاده کنید همون اثر رو داره
اگر بجای این دو تا اسید باطری بریزید واکنش شدیده ولی باز هم اتش میگیره(احتیاط کنید) 
اگر اب نصف یک لیمو ترش رو به 100 سی سی گلسیرین اضافه کنید باز واکنش از حالت عادی کمی سریع تر میشه و خطری نداره
این روش اگر درست بکار گرفته بشه با همون بار اول اتش روشن میشه و رد خور نداره

علت روشن شدن اتش به این روش اینه که پرمنگنات اکسیژن زیادی در خودش داره و در یک واکنش گرما زا این اکسیژن ازاد میشه و بلافاصله در یک چرخه مثبت و زنجیره ای اکسیژن بیشتر وبیشتر ازاد میشه و بشدت یک فشفشه میسوزه برای همین تحت هر شرایطی عمل میکنه.
در مورد اتش روشن کردن به نظر من یک طبیعت گرد حرفه ای باید دو یا سه مورد وسیله برای روشن کردن اتش به همراه داشته باشه 
بزرگترین اشتباه اعتماد داشتن به کبریته  برای عمل نکردن کبریت اون هم کبریتهای تولید کشورمون لازم نیست که حتما تو اب بیافته و خیس بشه تا عمل نکنه  کافیه شما در یکروز سرد در منطقه ای مرطوب مانند جنگلهای شمال باشید ،کبریت شما بقدری مرطوب میشه که انگار تو اب افتاده و خیس شده  خوب بهترین کار در این مواقع همراه داشتن وسایلی است که با ان اتش را بدون ریسک کردن روشن کنید  مثال روشن کردن اتش با پرمنگنات از اون مواردی هست که تقریبا تحت هر شرایطی عمل میکنه .
در ضمن اتش روشن کردن با ذره بین به هیچ وجه انجور که ساده به نظر میاد اصلا ساده و راحت نیست بطوریکه اگر کسی برای اولین بار این کارو انجام بده و اینطور نیست که حتما موفق بشه اگر کسی برای اولین بار بدون تجربه عملی دست به ااینکار بزنه، متوجه میشه که چی میگم ،
بخصوص اگر ذره بین کوچک باشه ، روش  روشن کردن اتش با ذره بین از مواردیه که باید اونو تمرین کرد و در ان متبحر شد.
به دوستانی که در این مورد تجربه عملی ندارند توصیه میشه که بصورت تمرینی حتما اینکار رو انجام بدن تا در مواقع لازم بتونند  از عهده اینکار بر بیان.

یک نکته بسیار مهم در مورد استفاده از پر منگنات این است که دوستان توجه داشته باشند که اگر به هر علتی مخلوط پرمنگنات با گلسیرین و یا ضد یخ عمل نکرد ، مخلوط را به هیچ وجه به حال خود رها نکنید زیرا ممکن است بعد از گذشت حتی دو ساعت بعد عمل کنه و باعث اتش سوری نا خواسته بشه پس در صورت عمل نکردن به هر دلیلی مخلوط را با شستن کامل ، معدوم کنید این نکته در استفاده از پرمنگنات بسیار مهم است  حتما رعایت کنید.

در مورد نسبت پرمنگنات با گلسیرین .  کافیه پرمنگنات به اندازه قاشق مربا خوری کاملا پر و نه سر تخت باشه و گلسیرین هم چون مایع است یک قاشق مربا خوری ان تقریبا به لحاظ حجمی نصف پرمنگنات میشه و برای روشن کردن اتش کافیه و حتما عمل میکنه.
یک روش بسیار جالب برای روشن کردن اتش

      وسایل مورد نیاز        شکلات و قوطی نوشابه الومینیومی

انتهای قوطی نوشابه همانطور که همه میدانید کاملا مقعر است  با استفاده از شکلات با قوام سفت میتوان انرا چنان براق و صیقلی کرد که مانند ذره بین نور خورشید را متمرکز کند . 
 
روش این کار به این صورت است که حداقل به مدت 20 دقیقه باید سطح قوطی را با قطعات شکلات مالش دهید برای اینکار شکلات های تلخ مناسب ترند زیرا قوام سفتی دارند

با پماد جلاسنج هم اینکار شدنی است.      

البته این روش هم مانند روش ذره بین نیاز به ممارست و تمرین دارد اگر برای بار اول موفق نشدید مایوس نشوید و ادامه دهید

موفق باشید.....
با سلام خدمت همه دوستان این روزها سرم شلوغه و کمتر به سایت سر میزنم 

مطالب خیلی مفیدی در رابطه با روشن کردن اتش ارائه شد که جای تقدیر داره و البته یک نکته بسیار جالب که خودم بارها شخصا تجربه کردم اینه که در تمامی روشهای روشن کردن اتش بدون کبریت ، استفاده از پرمنگنات پتاسیم موفقیت شما رو در روشن کردن اتش تضمین میکنه مثلا در روش روشن کردن اتش با ذره بین کافیه که پرمنگنات رو روی اتشگیرانه بریزید و نور خورشید رو روی پرمنگنات متمرکز کنید که خواهید دید مانند باروت میسوزه و مشتعل میشه و اصلا نیازی به فوت کردن و ... نداره در روش اصطکاکی هم بسیار موثره و اگر پرمنگنات به کمترین ذغال اخگر شده برسه مانند فشفشه و باروت شعله ور میشه .
پرمنگنات رو از داروخانه به راحتی میتونید تهیه کنید و حتما امتحان کنید چون بسیار راحت و جالبه.

علت عملکرد اون هم برمیگرده به فرمول پرمنگنات که در هر ملکول این ماده 4 اتم اکسیژن وجود داره که حرارت باعث ازاد شدن اکسیژن و بعد هم که معلومه چی میشه و اتش ،فشفشه وار روشن میشه.
دوستان چندوقتی هست که بد جوری گرفتارم ولی میام بذارید سرم خلوت بشه پای ثابت سایت هستم

ولی در مورد روشن کردن اتش بدون کبریت باید بگم امکان نداره که در تجربه اول موفق بشید و باید کاملا اگاهانه و با تمرین بسیار این کارو انجام بدید مثلا برای روشن کردن اتش باذره بین اگر از راهش وارد بشید بسیار اسونه ولی اگر بدون تجربه قبلی و ناشیانه دست به عمل بزنید تقریبا محاله که موفق بشید پس دراولین بار بسیار تمرین کنید تا بتوانید.

و نکات ریز و به قول معروف فوت کوزه گری داره که با تمرین و تکرار به دست میاد که بعدا براتون میگم .
ولی در مورد پرمنگنات به شما قول میدم در همون تجربه اول موفق بشید به این صورت که پرمنگنات رو داخل کاغذ و یا دستمال کاغذی بریزید و بعد روی اون نور رو با ذره بین متمرکز کنید و نتیجه رو ببینید به شما قول میدم که اتش روشن میشه ولی جایی انجام بدید که خانم خونه نبینه چون کارتون تمومه و همه جا با شستن بنفش میشه و طلاق رو شاخشه خخخخخخخ .
امروز روز طبیعته و خیلی ها در طبیعت اتش روشن می کنن 

من هم براتون  فوت های کوزه گری روشن کردن اتش با ذره بین رو براتون میگم 

اول اینکه قدرت ذره بین شما کاملا بستگی به اندازه اون داره و قدرت یک ذره بین هیچ ارتباطی به ضخیم بودن اون نداره ، پس گول ضخامت اون رو نخورید چرا که ضخامت ذره بین فقط در فاصله کانونی اون موثره و لا غیر

بنابر این از ذره بینی بهره ببرید که سطح بزرگتری داره و نور بسشتری رو میتونه متمرکز کنه مثلا اگر شما ذره بینی داشته باشید که قطر دایره اون 4 سانتیمتر باشه میران نوری که متمرکز میکنه 1/4 مقداری هست که یک ذره بین با قطر دایره 8 سانتیمتر متمرکز میکنه پس با دو برابر شدن قطر دایره ذره بین قدرت اون 4 برابر میشه.

تجربه نشون داده که یک ذره بین با قطر دایره 8 سانتی و بزرگتر ، اتش زنه را در یک روز کاملا افتابی بدون هیچ عمل اضافی کاملا شعله ور میکنه ولی اگر ذره بین شما کوچکتر باشه باید از تکنیک های اضافی استفاده کنید و یکی از اونها اینه :

یک ورق کاغذ را لوله کنید  ، بطوریکه سوراخ لوله حدود 2 سانتی متر باشه ، و خار و خاشاک کاملا خشک را با تراکم مناسب مانند یک سیگار بزرگ داخل لوله بچپانید، میزان تراکم رو باید تجربه کنید تا دستتون بیاد.
و نور را با ذره بین بر روی اتش زنه ها متمرکز کنید و همزمان انرا بدمید ( فوت کنید) ، جهت دمیدن به داخل لوله باشد ، با ادامه اینکار دود زیادی بلند شده و بالاخره شعله ور میشود.

این تکنیک مناسب ذره بین های کوچک است ولی ذره بین های بزرگ با قطر دایره بالای 8 سانتیمتر اصلا نیازی به این کار ها ندارند و با تمرکز نور بر روی اتش زنه مناسب خود به خود کاملا شعله ور میشوند بخصوص اگر یک ذره بین با قطر دایره 15 سانتی متری داشته باشید که روشن کردن اتش با اون بقدری راحته که با 5 ثانیه تمرکز نور ذره بین بر روی اتش زنه خشک ، اتش کاملا شعله ور میشه. 

در پست بعدی روش درست کردن یک ذره بین 20 سانتی بسیار کار امد برای روشن کردن اتش رو براتون میگم که بسیار جالبه و در عین حال درست کردن اون بسیار راحت و ارزون و سریعه.
همانطور که قول داده بودم یه روش بسیار ارزون و کار امد رو برای درست کردن یک ذره بین باقطر تقریبی 20 سانت رو براتون میگم که بسیار راحت و ارزون و قابل انجامه و برای روشن کردن اتش بسیار کار امده، بخصوص در تابستان

ابتدا یک چار چوب با تیرکهای چوبی و یا پلاستیکی ویا  هر وسیله مناسبی که در اختیار دارید درست کنید مانند چهار چوب قاب عکس البته از یک حلقه پلاستیکی و یا فلزی هم میتونید استفاده کنید ویا اینکه با سیم مفتولی یک حلقه بسازید که اگر این وسیله حلقوی باشد باز بهتر است.

با استفاده از محافظ غذا یک لایه یا دولایه از این وسیله شیشه مانند وشفاف رو طوری بر روی چهار چوب ویا حلقه  بکشید و محکم کنید که کمترین چروکی نداشته باشد و در عین حال محکم باشد .

حال چهار چوب ویا حلقه ای  که محافظ غذا را بر روی ان کشیده اید را به صورت افقی بر روی یک پایه طوری قرار دهید که کاملا حالت افقی و پایدار داشته باشد برای اینکار کافیست که دو لبه روبروی چهار چوب را بر روی دو بلوک سیمانی و یا هر وسیله مناسب دیگر قرار دهید.

حال به ارامی بر روی محافظ غذا مقدار کافی اب بریزید تا ذره بین شما که قدرت بسیار زیادی برای اتش زدن دارد اماده شود.

تابستان این روش بهتر کار میکند زیرا این ذره بین ابی کاملا موازی با سطح افق است ودر تابستان خورشید عمود تر از زمستان میتابد به همین دلیل کارا تر است البته در زمستان هم عمل میکند زیرا که سطح ذره بین بررگ است و توانایی جمع کردن نور زیادی را به نسبت دارد.

خیلی جالبه حتما امتحان کنید  پشیمون نمیشید.
پیستون اتش روش بسیار جالبی برای روشن کردن اتش بدون استفاده از کبریت هست و ولی برای اتش  گیرانه حتما باید از ذغال چوب و یا ذغال پارچه کتان و پنبه ای استفاده  بشه در غیر اینصورت روشن کردن اتش با ان ممکن نیست و بهترین ان ذغال پارچه کتان است.

برای درست کردن ذغال پارچه کتان  ، باید مواردی را رعایت کنید که در پست بعدی انشا الله براتون میگم.

توجه:

- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
پاسخ
#2
مهارت روشن کردن آتش در طبیعت میتونه در بسیاری از اوقات نجات بخش باشه و هر طبیعتگرد و شکارچی لازمه که در مورد این مهارت اطلاعات و تجربه لازم داشته باشه.سه مطلب در مورد این مهارت به ذهنم میرسه که تقدیم میکنم.
1-پیدا کردن هیزم در مناطق مرطوب:
یکی از مشکلات این کار تو زمستون که بیشتر شکارچیا میزنن به کوه و کمر اینه که چوب خشک گیرشون نمیاد.
برای اینکار باید از تنه های کلفت استفاده کرد.تعجب نکنید!تنه کلفت رو با چاقو یا کارد شکارتون شوع میکنید به تراشیدن ته به لایه های داخلی تنه برسید که حتما خشکه.
حالا از این لایه های داخلی شروع میکنید به تهیه تراشه و اونقدر تراشه درست میکنید که مطمئن بشین اتشی که روشن میکنید حداقل برای 15 دقیقه شعله داشته باشه.
حالا چوبهای خیس رو روی اتیشتون بچنید و خشکشون کنین.
2-مواقعی که کبریت یا فندک نداریم:
یه روش ساده برای روشن کردن آتش برای مواقعی که فندک یا کبریت نداریم یا کبریتمون مثلا نم کشیده.
این کار رو میتونیم با باتری موبایل یا دوربین عکاسی یا حتی یه باتری قلمی هم انجام بدیم.کافیه یه نوار باریک از کاغذ آلومینیومی سیگار یا کاغذ آلومینیومی این آدامسهای موزی و مشابه به عرض نیم سانت ببریم و وسط این نوار رو به عرض 3 میل و به طول حدود 1.5 سانت باریکتر کنیم.حالا در حالیکه مقداری تراشه چوب،کاغذ دستمالی،روزنامه ،بالاخره چیزی که سریع مشتعل میشه کنارش بگیریم و دو سر نواری که تهیه کردیم بچسبونیم به قطبهای مثبت و منفی باتری.نتیجه عالیه.یه شعله در حد شعله کبریت داریم که باعث میشه آتش خوب و لذت بخشی رو باهاش روشن کنیم.فقط یادمون باید بمونه که همون دفعه اول نهایتا دوم شعله رو بگیریم،چون باتری سریع دشارژ میشه.
البته اگه باتری 9 ولت دم دستمون باشه ،اینکار رو با یه رشته از سیم افشان هم میتونیم انجام بدیم.رشته سیم مثل المنت داغ میشه و میتونیم کاغذ رو باهاش شعله ور کنیم.
معطل نکنید.همین الآن دست بکار بشین و امتحانش کنید.
3-به فندکهای اتمی زیاد اعتماد نکنید:
حتما با فندکهای اتمی آشنا هستین.همین فندکهایی که شعله تندی مثل هوا برش دارن.turbo flame lighter. این فندکها تو طبیعت خیلی بکار میان.چون جاهایی که حتی باد شدید هم میوزه،براحتی روشن میشن و شما میتونین ازش استفاده کنید.فقط یادتون باشه اگه میخواهید به ارتفاعات و بالای کوه برید،از این فندک توقع نداشته باشین و حتما کبریت یا یه فندک معمولی همراهتون باشه.این فندکها جایی که فشار هوا کم باشه کار نمیکنن.
4-آببندی کبریت:
اولا باید این رو بدونیم که هیچوقت نباید پارافین یا موم رو به چوب کبریت و گوگردش بمالید.چون در اینصورت کبریت دیگه روشن نمیشه.اگه به آتشزنه کبریت هم که مالیده بشه که دیگه اصلا روشن نخواهد شد.اگه بخواهیم موقع استفاده پارافین و موم رو از سر گوگرد پاک کنیم که قطعا گوگرد از بین میره.
راه درست آببند کردن کبریت اینه که آتشزنه و خلالهای کبریت رو تو قوطی فیلم عکاسی بریزیم و قوطی رو با شمع و پارافین ،آببند کنیم.
موم عسل رو هم توصیه نمیکنم ،چون خالصش چسبندگی نداره و ناخالصش هم کثیف کاری راه میاندازه.
5-از کبریتمون درست استفاده کنیم:
دوستان به این نکته توجه داشته باشن که موقع استفاده از کبریت،حتما انگشتامون باید خشک باشه.ما در طبیعت تو شرایط خاصی قرار میگیریم.حالا اگه یه شرایط اضطراری هم که اضافه بشه،ساده ترین نکات و مسائل،فراموش میشن.فرض کنید تو زمستون افتادیم تو آب و هی داریم دونه بدونه کبریتهامون رو از دست میدیم.چون سردمونه و عجله داریم زودتر یه آتیش تیار کنیم،غافل از اینکه با انگشتهای مرطوبمون کبریت رو از بین بردیم.

توجه:

- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
پاسخ
#3
درود

مقاله زیر حاوی مطالب مفیدیه امیدوارم که بدردتون بخوره،

تهیه آتش به روش اصطکاکی

آتش افروزي بوسيله روش اصطكاكي ، در نظر غالب افراد ، روشي منسوخ شده بشمار مي رود.

طبيعتمردان ، كوهنوردان و بطور كلي افرادي كه به نوعي با محيطهاي دور از شهر سر و كار دارند، امروزه از كبريت و فندكهاي گوناگوني استفاده مي كنند كه اغلب آنها نيز ضد آب و ضد باد مي باشند.

اين افراد همچنين از اجاقهاي كوچك و سبك وزني كه خاص اينگونه فعاليتها طراحي و ساخته شده اند استفاده مي كنند كه كليه نيازهاي آنان به آتش را ( به غير از مواقعي خاص و اضطراري كه استفاده از آنها نا ممكن مي گردد) برطرف مي سازد.

امروزه بسياري از نهادها و گروههاي مختلفي كه به نوعي با طبيعت در ارتباط نزديك هستند،‌روش LEAVE NO TRACE را به اجرا مي گذارند.

اين همان چيزي است كه در كشور ما نيز در تمامي دوره هاي آموزشي فدراسيون كوهنوردي ، آموزش داده مي شود :

" اگر شما قادر بوده ايد زباله اي را بر پشت خود حمل كرده و به طبيعت ببريد، پس آنقدر هم توان داريد كه آن را با خود باز گردانيد.

ويا :

محل استقرار خود در طبيعت را طوري ترك نماييد كه وقتي پس از چند روز به آن نقطه نظر افكنده شد، مشكل بتوان گفت كه شخص يا اشخاصي در آن نقطه مستقر بوده اند."

اين همان چيزي است كه از آن بعنوان سياست " كمترين اثرگذاري بر محيطهاي طبيعي" ياد مي گردد.

اين روشها و سياستها ، اگر نهادينه شوند، با جلوگيري از آتش افروزيهاي بي موردو غير لازم در طبيعت ‌، كمك واقعا بزرگي به حفظ آنچه كه از منابع طبيعي ارزشمند ما باقي مانده است مي كنند.

با توجه به مقدمه فوق ، آيا به نظر شما، در زندگي مدرن امروزي، هنوز هم جايي براي روشهاي آتش افروزي كهنه و قديمي وجود دارد يا خير؟

اگر تا انتهاي اين مقاله را دنبال نماييد، شايد شما هم به اين نتيجه برسيد كه اين مهارت فراموش شده ،‌خيلي ارزشمند تر از آن چيزيست كه اغلب مردم تصور مي نمايند.

آتش يكي از پنج نياز فيزيكي اوليه در مهارتهاي زنده ماندن (Survival) مي باشد. ما هر روزه از آن استفاده مي كنيم.اما اغلب آن را آتش نميدانيم! چرا كه شكل ظاهري آن تغيير يافته است. ابزارهايي چون: مايكروفر ، اجاق برقي ، كوره هاي الكتريكي ، لامپهاي روشنايي و..... همگي آتش تغيير شكل يافته هستند.

همانند چهار نياز فيزيكي ديگر (هوا، سرپناه، آب و غذا)، معمولا به آن هم توجه چنداني نمي شود! چرا كه هرگاه اراده نماييم، تنها با چرخانيدن يك كليد و يا روشن نمودن يك فندك، در اختيار ماست.

اگر ما قادر بوديم تا به زماني نه چندان دور در گذشته برگرديم، درمي يافتيم ديد عموم نسبت به آتش با آنچه كه امروزه موجود مي باشد ،‌ تفاوتي اساسي داشته است. كمتر از يك قرن پيش ، شومينه ها ، اجاقها و بخاريهاي هيزمي و يا ذغالي ،‌ تنها وسايل گرمايشي اغلب ساختمانها، منازل و محلهاي كاري بودند. اما حتي همان موقع هم براي افروختن آتش در اين وسايل از كبريت استفاده مي شد.

اگر باز هم كمي به عقب تر باز گرديم، يعني زماني كه هنوز استفاده از كبريت عموميت نيافته بود ( حدود سال 1827 ميلادي) ، مي بينيم كه هنر آتش افروزي به روش استفاده از كشيدن فلز بر روي سنگ چخماق عموميت داشت. پيش از آن نيز آتش بوسيله جرقه هاي حاصل از اصابت دو تكه سنگ چخماق به يكديگر افروخته ميشد.

اگر اين سفر به اعماق تاريخ را ادامه دهيم ، درمي يابيم ابتدايي ترين آتش هايي كه توسط انسان افروخته مي شد،‌ بوسيله روشهاي اصطكاكي بودند.

تا زماني كه كبريت اختراع گرديد،‌ اغلب انسانها دانش و مهارت افروختن آتش را دارا بودند. اما امروزه به لطف پيشرفتهاي تكنولوژيكي!!! شايد تنها تعداد معدودي را بيابيدكه هنوز هم قادرند به روشهاي قديمي و فراموش شده در اعماق تاريخ، آتش بيافروزند.

مهم نيست كه شما در سفرهاي خود به مناطق بكر و دور از زندگي ماشيني امروزي، چه لوازم و تجهيزاتي را با خود حمل مي كنيد، بلكه آن چيزي كه حائز اهميت است ، اينست كه شما هميشه آمادگي اين را داشته باشيد كه اين تجهيزات را به هر دليلي از دست بدهيد و يا اينكه آنها بدلايل مختلف كارايي خود را از دست بدهند!!

در اين صورت ، داشتن دانش و مهارت لازم، در تامين نيازهاي اوليه از مواد موجود در محيط ، به يك ضرورت و نياز غير قابل انكار تبديل مي گردد.

از آنجايي كه آتش به عنوان يكي از مهمترين اين نيازها مي باشد، لازم است كه هر طبيعت مردي چگونگي افروختن آن را بخصوص در شرايط اضطراري بداند .

شناختن مواد قابل اشتعال و خواص هر يك از آنها ، دانستن تكنيكها و كسب مهارت در افروختن آتش بوسيله روشهاي اصطكاكي ، شانس نجات را حتي براي افرادي كه در روشن نمودن آتش بوسيله روشهاي مدرن مهارت دارندبه طور قابل ملاحظه اي افزايش مي دهد.

بعنوان يك فرد تازه كار ،‌ بهتر است كه آتش افروزي بوسيله اصطكاك را در ابتدا فرا گيريم. چرا كه آتش افروزي توسط اجداد ما نيز با همبن روش شروع گرديده است.

اين مهارت فراموش شده ،‌يك روي ديگر نيز دارد:

آتش افروزي بدين وسيله، ما را به گذشته اي( به غير از 2 قرن اخير) پيوند مي دهد كه در آن طعم زندگي غير ماشيني را مي توانيم چشيده و احساس اجداد خود را لمس نماييم.

احساساتي چون : موفقيت ،‌ هيجان ، رضايت از كار و غرور ،‌ احساساتي هستند كه پس از موفقيت در افروختن آتش به اين روش نصيبمان مي گردد.

اولين باري كه به اين روش ،‌ذغال سرخ تهيه كرده و اين ذغال را به زير هيمه و توده اي آتش گير خشك منتقل نموده و با دميدن به آن صاحب يك آتش زيبا شديد، به عنوان يكي از بياد ماندني ترين روزهاي زندگي در طبيعت خود هيچگاه فراموش نخواهيد كرد.

همچنين در خواهيد يافت كه هيجان آتش افروزي به اين روش ، هيچگاه نقصان نيافته و هر بار همانند بار اول اين حس در شما بوجود خواهد آمد.
. كمان يا Bow

. سرپپيچ يا كاسه انتهايي يا Socket

. تخته اجاق يا تخته ذغال ساز زيرين يا Hearth Board

. چوب دستك يا Spindle

موادي كه براي تخته اجاق و چوب دستك استفاده مي شوند، اهميتي ويژه دارند.در شرايط ايده آل، هردوي آنها بايد از يك جنس چوب باشند.

در شرايطي كه اين امر ميسر نباشد،حد اقل، هردو قطعه بايد داراي سختي يكسان باشند تا در اثر سايش، يكي از آنها زود تر از ديگري و قبل از اينكه ذغال قابل اشتعال بوجود آيد، از بين نرود.

چوبي كه براي اينكار در نظر مي گيريم ، نبايد حاوي رزين باشد. ( بعبارت ديگر، چوب سوزني برگان مناسب اين كار نيست). همچنين داراي قابليت ايجاد خاك چوب نرم و صاف و يكدست باشد.

چوبهاي سبك ( مانند صنوبر) ، در مقايسه با چوبهاي سنگين ( مثل بلوط) ، به انرژي و زمان خيلي كمتري براي تهيه ذغال احتياج دارند.

در هر صورت از هر چوبي استفاده مي كنيم،‌ بايد توجه نمود كه مهم ترين خاصيتي كه براي مجموعه تخته ذغال ساز و دستك مورد نظر است، توليد خاكه چوب نرم و يكدست و آنهم به مقدار زياد است.

بايد توجه داشت ، تهيه ذغال از چوبهايي كه توليد خاكه چوب دانه متوسط و دانه دانه (Gritty) مي كنند ،‌ امكان پذير است . منتها نياز به صرف مقادير بسيار زيادتري انرژي و همچنين ورزيدگي در اين نوع آتش افروزي دارد.

انتخاب نوع ماده اوليه (چوب) بستگي به فراواني و در دسترس بودن آن در منطقه زيست شما دارد.

مواد اوليه بايد كاملا خشك ،‌ ولي پوسيده نباشند.گونه هاي مختلف سرو انتخاب مناسبي به شمار مي روند.

سرپيچ يا سوكت (Socket) براي نگه داشتن دستك در حين چرخش استفاده مي شود.

از جنس تخته ذغال و دستك هم ميتواند باشد. ولي اگر براي ساخت آن از چوبهاي نسبتا سنگين تر و محكم تر استفاده شود، دوام آن بسيار بيشتر شده و كمتر ايجاد اشكال مي نمايد.

براي ساخت كمان ، كه براي چرخانيدن دستك به كار مي رود ، مي توان از هر نوع چوبي كه سفت و غير قابل انعطاف بوده و داراي قوص طبيعي مي باشد استفاده نمود. براي ساخت زه يا چله كمان فوق، مي توان از روده تابيده، تسمه اي از جنس چرم يا پوست دباغي نشده ، و يا هر نوع بند محكم و با دوام ديگري استفاده نمود.
ساخت تخته اجاق و دستك

چوب مناسبي طبق آنچه در خطوط بالا ذكر شد ببيابيد. تخته اجاق بايد داراي سطحي صاف بوده و بشكل مستطيل و به ابعاد 18تا 25 سانتيمتر طول، 5تا8 سانتيمتر عرض و 1.5 تا2 سانتيمتر ضخامت باشد.

شكل اوليه چوب ممكن است به شكل يك شاخه يا تنه گرد باشد. در اين صورت نياز داريد كه آن را در جهت طولي به دو نيمه كنيد. آنگاه قسمت گرد يكي از تكه ها را نيز توسط سنگ يا چاقو يا هر وسيله ممكن ديگر، صاف نماييد.

از تكه باقي مانده مي توان يك تحته اجاق ديگر و يا يك سوكت تهيه نمود.

قبل از تكميل تخته اجاق لازم است چوبدستك را بسازيم. بهترين انتخاب براي تهيه دستك، عبارتست از شاخه اي خشك ،‌ صاف و بدون انهناء بطول تقريبي15 تا 20 سانتيمتر با سطح مقطع دايره شكل به قطر تقريبي 0.5 تا 1.5 سانتيمتر.

توجه داشته باشيد كه اگر قطر دستك خيلي كم باشد ،‌ خيلي احتمال دارد كه دستك ،‌تخته اجاق را همانند مته سوراخ نمايد ! بدون اينكه ذغال قابل اشتعال و مناسب آتش افروزي درست كند.

از طرف ديگر اگر چوب دستك داراي قطري زياد تر از آنچه باشد كه ذكر شد، هنگام چرخانيدن آن دچار مشكل شده و بايد انرژي خيلي بيشتري را صرف چرخانيدن دستك نماييم.

جنس آن مي تواند ازشاخه و يا تنه هر نوع گياه با ساقه چوبي كه داراي مغز قطوربوده و تحمل فشار ناشي از چرخش توسط كمان را دارا مي باشد ،‌ باشد .

وقتي كار ساخت چوبدستك انجام شد، آن را بصورت عمودي ،‌روي تخته اجاق و به فاصله تقريبي نيم سانتيمتر از لبه قرار مي دهيم. سپس ،‌ توسط نوك كارد يا چاقو دور قسمتي را كه دستك قرار گرفته نقطه چين نموده يا خط مي اندازيم.اين خط پيرامون تقريبي دستك مي باشد كه رو ي تخته نقش انداخته.

با استفاده از يك كارد، لايه هايي از چوب قسمت داخلي اين دايره را خالي مي نماييم تا يك حفره كاسه اي شكل بدست آيد.

اين حفره باعث جلوگيري از لغزش و در رفتن نوك دستك از روي تخته اجاق در اولين استفاده مي گردد.

ساخت سوكت (Socket) :

سوكت بعنوان تكيه گاه براي قسمت بالايي دستك و براي نگه داشتن آن در جاي خود استفاده مي شود. سوكت توسط دست چپ گرفته شده و فشاري كه كف دست روي آن وارد مي سازد،‌ باعث مي شود انتهاي ديگر دستك روي تخته بسان مته عمل نموده و توليد اصطكاك نمايد.

اندازه آن بايدآنقدر بزرگ باشد كه به هنگام وارد كردن فشار روي آن، احساس ناراحتي نكنيد. همچنين دقت نماييد كه فاقد لبه هاي تيز باشد.

صرفنظر از اندازه و قطر چوبدستك،قطر قسمت انتهايي آن كه در سوكت قرار ميگيرد،‌نبايد از حدود 5 تا 7 ميليمتر فراتر رود.

قسمت انتهايي چوبدستك بايد آنقدر تراشيده شود تا به قطر مورد نياز و ذكر شده برسد .

مرحله بعدي دقيقا همانند كاريست كه روي تخته اجاق انجام داديم. يعني قراردادن ته چوبدستك روي قسمت صاف سوكت بصورت عمودي و حك نمودن نقطه چين دور آن و در نهايت خالي نمودن كاسه داخل آن. تنها، نكته بسيار مهم در اينجا اينست كه حتما حفره اي كه ايجاد مي كنيم بايد در مركز سوكت قرار گيرد تا در موقع وارد نمودن فشار، تعادل آن حفظ شود.

همچنين توجه نماييد كه كاسه ايجاد شده بايد گود تر از كاسه ايجاد شده بر روي تخته اجاق باشد. زيرا با انجام اين كار ، دستك كاملا در داخل سوراخ ايجاد شده ،‌جا افتاده و به راحتي چرخيده و به خارج از سوكت ليز نميخورد.

ساخت كمان :

براي ساخت كمان ، ابتدا يك شاخه محكم به بلندي تقريبي 45 تا 75 سانتيمتر و قطر1.5 يا بيشتر كه داراي قوص طبيعي باشد بيابيد. سپس با ايجاد كردن يك شكاف در يك انتهاي آن،

روده تابيده، تسمه اي از جنس چرم يا پوست دباغي نشده ، و يا هر نوع بند محكم و با دوام ديگري را كه در اختيار داريم،( مطابق شكل 2 ) در اين شكاف قرار داده و بوسيله يك نخ يا طنابچه نازكتركه دور آن ميپيچانيم و گره مي زنيم، آن را در جاي خود محكم مي نماييم. در صورتي كه نخ محكم در دسترس نباشد،‌ از طريق گره زدن زه در اين انتها ،‌زه را مهكم مي كنيم.

انتهاي ديگر زه را(مطابق شكل3) چندين دور روي كمان ميپيچانيم و مطابق شكل يك گره بولينBowline) (روي آن مي زنيم.

اين گره ، اين امكان را به شما خواهد داد كه بلندي و كوتاهي زه كمان را براحتي تنظيم نماييد.در نتيجه تعداد دورهايي كه زه دور چوبدستك ميپيچد ،قابل تنظيم خواهد بود.

خاصيت ديگر اين گره ، امكان كوتاه نمودن كش آمدگي زه در اثر گرماي حاصل از كار مي باشد.
يكي از مهمترين و اولين نكاتي كه بايد به آن توجه نمود اين است كه انتهاي دستك در حين چرخش در سوكت ، كمترين اصطكاك ممكنه را توليد نمايد. براي دستيابي به اين هدف، از يك روانكار يا روغن سبك در انتهاي دستك و داخل سوكت استفاده نماييد. شايد اين سئوال پيش آيد كه در شرايط اضطراري، روغن روانكار چگونه تهيه كنيم؟ جواب خيلي ساده است! منبع اين روغن خود شما هستيد! چربي روي صورت و همچنين چربي روي موهاي سر،بسيار خوب در اين ضمينه عمل مي كنند. همچنين صمغ سفت نشده كاج نيز انتخاب نسبتا خوبي به شمار مي آيد.

براي شروع،‌تخته ذغال ساز را در جاي صافي روي زمين قرار دهيد. كف پاي چپ خود را محكم روي انتهاي آن قرار داده و روي زانوي راست خود زانو بزنيد تا روي تخته مسلط شويد. سپس، زه كمان را 3 تا 4 بار دور قسمت مياني دستك بچرخانيد.افزايش تعداد دورهاي زه روي دستك ، باعث پخش شدن بهتر فشار روي بخش بيشتري از طول دستك مي گردد.( اهميت اين موضوع زماني رخ مي نماياند كه دستك شما از جنس خوبي نبوده و در اثر فشار وارده بشكند! انجام اين كار باعث پيش گيري از شكستن دستك مي شود.)

سپس انتهايي متحرك زه را آن قدر كشيده و محكم كنيد كه حس نماييد چوبدستك مي خواهد چرخيده و از دست شما خارج شود. و گره بولين را محكم مي نماييم.

حال، نوك دستك را روي تخته ذغال قرار داده و انتهاي آن را نيز داخل كاسه سوكت نماييد.( جهت انجام صحيح اين عمل ،شكل 4 را به دقت مطالعه نماييد)

براي چرخانيدن دستك، ابتدا با يك حركت نرم، آهسته و يكنواخت شروع نماييد. سپس همزمان با فزايش سرعت حركت كمان و دستك ، فشاري سبك تا متوسط را نيز روي سوكت اعمال مي نماييم.

پس از مدت كوتاهي ، خاكه ذغال و احتمالا مقداري دود توليد خواهد شد.

در اينجا هدف ، حفر يك سوراخ كاسه اي شكل بر روي تخته ذغال ساز مي باشد. با اين ديد ، كه دستك نبايد نه از داخل سوكت و نه از روي تخته به بيرون بپرد.

چرخانيدن دستك را تا جايي ادامه دهيد كه اثر كاملا واضح و عميقي روي تخته باقي گذارد.( اما نه به آن مقداري كه واقعا تخته را سوراخ نمايد!)

ايجاد شكاف :

آخرين قدم در راستاي آماده سازي وسايل آتش افروزي به اين روش، بريدن و ايجاد يك شكاف در لبه كناري سوراخ حفر شده بر روي تخته ميباشد. اين شكاف بايد صاف و صيغلي و با سطح مقطعي به شكل مثلث باشد. اندازه آن هم تقريبا بايد حدود يك هشتم سطح كل دايره كاسه كه توسط چرخش دستك بوجود آمده، در نظر گرفته شود. اين شكاف از لبه تخته شروع شده و فقط تا وسط كاسه ادامه مي يابد.(بيشتر از وسط را برش ندهيد)

برش بايد تميز و صيغلي باشد

آمادگي جهت افروختن آتش :

تمامي مواد سوختي مورد نياز براي مراحل مختلف افروختن آتش، بايد از قبل انتخاب و در دسترس آماده باشند. اين مواد عبارتند از:

1- آتشگير اوليه يا (Tinder) : كه ميتوان آن را بصورت دسته اي سبك و پوش خورده شكل داده و دردست گرفت. مزيت اين كار در اينست كه توده آتشگير،پخش و پلا نشده و خورد نمي شود . برخي از اين گونه آتشگير ها عبارتند از: تراشه هاي پوست درخت غان، تراشه هايي از صمغ كاج يا برگهاي خشك سوزني كاج(ترجيها آغشته به صمغ)، تراشه و پوشال خشك چوبهاي ديگر، علف خشك و....

2- آتشگيرثانويه يا (Kindling) : تركه هايي با كمترين قطر ممكن. حد اكثر به قطر يك مداد.

3- هسته اصلي يا (Squaw wood): چوبهايي با قطر يك مداد تا حداكثر 7سانتيمتر

4- توده هيزم آتشگير يا (Bulk Wood): كه عبارتست از كنده هاي چوبي با ابعاد مختلف و بزرگ.

ابتدا ، آتشگير ثانويه و هسته اصلي آتش خود را به شكل تي پي* (Teepee) بر قرار نماييد.

مقداري چوب، با اندازه چوبهاي هسته اصلي و همچنين توده هيزم بايد بطور مرتب در نزديكي محل آتش افروزي در دسترس قرار گيرند تا با روشن شدن آتش مورد مصرف واقع گردند. پس از اين مرحله بايد آتشگير اوليه خود را آماده نماييم.

اهميت بيش از حد ي كه براي آماده سازي دسته آتشگير اوليه اي كه بتوان توسط ذغال آتشزنه اوليه (Starter Coal) آن را مشتعل نمود قابل بيان نيست!

پوست درخت غان نمونه خوبي به شمار ميرود. به راحتي شعله ور مي شود. حتي زماني كه مرطوب باشد، ‌بدون هيچ آماده سازي بخصوصي، با نزديك كردن شعله كبريت و يا فندك به آن شعله ور مي گردد. اما در اين روش ( اصطكاكي)و با استفاده از خاك ذغال حاصل از اصطكاك، اگر بخوبي آماده نشود، تنها عايدي ما دود خواهد بود و هيچگاه شعله اي بدست نخواهد داد.

آتشگير اوليه بايد كاملا خشك و عاري از هر گونه رطوبت باشد. براي آماده سازي آن، بايد مواد سازنده را در دست بصورت غلطكي چرخانيده و مواد را چلانيد تا زماني كي به صورت اليافي نرم در آيد.

در اثر اين عمل، تراشه هاي بسيار نازكي پديد خواهد آمد كه براحتي مشتعل شده و باعث به آتش كشيدن تمامي دسته مي شود.

اين روش آماده سازي آتشگير اوليه، كه باعث موفقيت در آتش افروزي به روش اصطكاكي مي شود، همچنين بطور قابل ملاحظه اي امكان افروختن آتش در شرايط آب و هوايي مرطوب را بوسيله كبريت ،فندك و يا ساير منابع آتشزا ، افزايش مي دهد.

وقتي دسته آتشگير اوليه آماده شد، آن را داخل تي پي كه ساخته ايد قرار دهيد. سپس با استفاده از انگشت اشاره خود ، يك گودي و فرو رفتگي در وسط آن ايجاد كنيد. اين گود رفتگي بايد به اندازه اي باشد كه خاك ذغال حاصل از سايش دستك را بتوانيم داخل آن بريزيم. قسمتي از آتشگير را كنار مي گذاريم. از اين قسمت كنار گذاشته شده ، پس از تهيه ذغال و ريختن آن در حفره ، براي پوشانيدن روي حفره استفاده مي كنيم.

توجه داشته باشيد كه دسته آتشگير اوليه بايد آنقدر بزرگ باشد كه بتواند حرارت كافي براي شعله ور شدن آتشگير ثانويه ( كه خود باعث اشتعال چوبهاي قطورتر مي شود.) را توليد نمايد.

افروختن آتش:

با رجوع به دستوراتي كه در بخش( شروع كار) عنوان شد، كار را شروع مي كنيم. رمز موفقيت در انجام صحيح و كنترول شده و قدم به قدم مراحل كار مي باشد.

آرام و عميق تنفس كنيد. عجله را از خود دور نماييد. اولين كار ، قرار دادن يك تكه پوست نازك درخت و يا يك برگ سبز زير تخته اجاق و در قسمت شكاف ايجاد شده مي باشد. اينكار براي هدر نرفتن خاكه ذغال توليد شده روي شكاف تخته مي باشد.

چرخانيدن دستك توسط كمان را به آرامي و با تمركز شروع نماييد. به تدريج سرعت چرخش و فشار وارده بر روي دستك را افزايش دهيد تا سيستم آتش افروزي شروع به گرم شدن نمايد. پس از مدتي مقدار كمي خاكه ذغال در شكاف شروع به جمع شدن مي كند و همين جور مقدار كمي دود نيز توليد خواهد شد. بزودي ، مقدار ذغال و دود افزايش قابل ملاحظه اي خواهد يافت. با مشاهده اين وضعيت، سرعت چرخش و همچنين فشار وارده بر روي دستك را بمدت 30 تا 45 ثانيه افزايش دهيد. سپس چرخانيدن دستك را متوقف نموده و بررسي نماييد كه آيا دود از خاكه ذعال توليدي ساطع مي شود يا خير؟( توجه داشته باشيد كه نبايد دستك را از روي تخته بلند نموده يا جا به جا نماييد.) اگر جواب منفي بود، عمل چرخانيدن را از سر گرفته و ادامه دهيد. زماني كه حلقه دود متناوب و ادامه دار روي خاكه ذعال پديد آمد، شما آماده افروختن آتش هستيد!!

به صورتي بسيار آرام به ذغال تشكيل شده بدميد و مقداري فرصت دهيد تا به ذغال واقعي و بر افروخته تبديل گردد. پس از اينكه ذغال تشكيل شد،‌تخته را از روي آن برداشته و به كناري بگذاريد. سپس با كمك تيغه جاقو و يا يك تكه چوب يا هر وسيله ممكن، بايد بتوانيد اين ذغال را به داخل حفره ايجاد شده در آتشگير اوليه منتقل نماييد.

سپس، آن قسمت از آتشگير اوليه را كه جداگانه كنار گذاشته بوديد، ‌به آرامي روي حفره به صورتي قرار دهيد كه روي ذغال را بپوشاند. اطمينان حاصل نماييد كه الياف چوبي با توده ذغال در تماس هستند اما مراقب باشيد كه با فشرده سازي بيش از حد الياف روي ذغال و در اطراف آن، توده ذغال را چند تكه و پخش نسازيد.

حال شروع به دميدن بسيار ملايم به دسته آتشگير اوليه كنيد. زماني كه ذغال به سرخي گراييده و آتشگير شروع به دود كردن نمود، شدت دميدن را افزايش دهيد. زماني كه مقدار زيادي دود ايجاد شد، به شدت به توده بدميد تا ناگهان شعله در آن پديدار شود. به دميدن خود ادامه دهيد تا زماني كه آتشگير ثانويه و هسته اوليه نيز مشتعل شوند.

توجه: پوشانيدن روي خاكه ذعال توسط خرده چوبهاي خشك( مثل پوشال ، تراشه هاي رنده و ...)، سبزه هاي خشك جنگلي، و يا خاكه ذغال اضافي ، به عنوان بزرگ كننده و توسعه دهنده ذغال(Coal Extender) باعث تشكيل ذغالهاي بزرگتر شده و در نتيجه درصد موفقيت را در شرايط مرطوب و يا كمبود آتشگير اوليه قابل قبول و ايده آل ، افزايش قابل ملاحظه اي مي دهد.

براي اين كار، توجه نماييد كه مواد را پس از انتقال خاكه ذغال به داخل حفره آتشگير اضافه نماييد.

در اينجا اين مبحث پايان مي يابد. اما ذكر چند نكته را لازم مي دانم:

در عمل ، و زماني كه در دنياي واقعي ،‌مشغول جمع آوري مواد اوليه هستيد و يا مشغول ساخت لوازم و يا خود آتش افروزي و... درسهاي زيادي را فرا خواهيد گرفت كه تجربيات شخصي شما خواهند گرديد.

آنچه كه مسلم است ، در چندين كوشش اوليه ،‌موفقيتي كسب نخواهيد كرد.(احتمالا!)

لازم است كه عامل يا عواملي را كه جلوي موفقيت شما را در عمل ميگيرند، شناسايي، بررسي، و برطرف نموده و دوباره و چند باره كار را شروع نماييد.

وقتي يكبار در شرايط مناسب و دلخواه موفق به توليد ذغال شديد، تمرينات خود را در شرايط سخت تر و غير متعارف تر از سر گيريد تا در شرايط واقعي و دشوار درصد موفقيت خود را بالا تر برده و مهارتهاي خود را افزايش دهيد.

كل جريان عمل آتش افروزي بروش اصطكاكي، آسان نيست !! اما رضايت حاصل از موفقيت در آن ، ارزش تلاش براي موفقيت را دارد و خاطره بدست آوردن اين تجربه جديد و نه چندان آسان ، در تمام زندگي همراه شما خواهد ماند.........

*يك توضيح خارج از متن در اينجا ضروري مي نمايد: تي پي يا آن چيزي كه در ايران اغلب به نام چادر سرخپوستي شناخته مي شود ،‌عبارتست از پارچه و يا پوستي (نوع اصلي آن از جنس پوست بوفالو بوده است) كه بر روي پايه هايي از تيرهاي چوبي كه بصورت مخروطي شكل چيده شده بودند كشيده مي شده است. در مورد تي پي و تكنيك ساخت آن اگر انشا الله عمري باقي بود،‌حتما مطلب كاملي را خواهم نوشت. در متن حاضر، همانگونه كه از شكل 6 پيداست، منظور نگارنده از بر قرار نمودن آتش به شكل تي پي، برپا نمودن آتش گيرها به شكل يك مخروط تو خالي و در نظر گرفتن يك سوراخ ورودی میباشد.


منبع:: ایران دیزرت،علیرضا جورابچی

توجه:

- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
پاسخ
#4
سلام به همه دوستان و عرض شرمندگی بخاطر غیبت چند روزه.
میدونم که فصلش گذشته ،ولی شاید زمستان بعدی بکارتون بیاد.
میدونیم که پیدا کردن چوب و هیزم خشک در فصول بارش سخت و عملا ناشدنیه.اصلا جای نگرانی نیست.کافیه که بریم سراغ کنده ها و تنه های ضخیم و با خرد کردن اونها به مغز چوب برسیم.حالا باید مغز چوب خشک رو به شکل تراشه درآورده و آتش رو تیار کرد.فقط یادمون نره که این آتش مدت خیلی کمی برقرار خواهد بود،پس باید به فکر باشیم و بقیه تنه رو که خیس هست کنار گرمای بدست آمده از این آتش کوچکمون خشک کنیم.
یادمون باشه که در طبیعت هیچ فرصت،زمان و امکانی رو نباید از دست بدیم.

توجه:

- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
با شکار آگاهانه به احیای دوباره کشورمان یاری برسانیم.
پاسخ
#5
با سلام:
آقا مرتضی عزیز بعضی از این روشها عملا ناکار آمد هستند . مثلا با ذره بین به سختی میشه اتش روشن کرد چه برسه به مالیدن شکلات به ته قوطی نوشابه . روش اصطکاکی هم که جناب دانشور اشاره کردند با ارفاق میتونم بگم شدنی هست ، میتونید این روش رو با دریل و در شرایط بسیار مطلوب منزل ( در اختیار داشتن چوب خشک ، نداشتن استرس، نبودن باد و.....) آزمایش کنید . بنده این کار رو به دفعات انجام دادم و هیچ نتیجه ای نگرفتم . همراه داشتن وسایل کمکی برای روشن کردن آتش بسیار عالی است ولی اگر در جایی گیر کردیم که این وسایل در اختیار نبود چکار باید کرد ؟؟؟ من همیشه به این فکر میکنم .
بنده با اجازه تون یکبار بیخودی و شوخی -شوخی (نه برای شکار و نه برای کوهنوردی فقط برای قدم زدن !!!!) در جنگل گم شدم و شانس آوردم که قبل از گذشت 24 ساعت تونستم راه رو پیدا کنم . این فکر از اون روز همیشه با منه
با تشکر

توجه:

- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
پاسخ
#6
دوست عزیزمون کاملا درست میفرمایند،بعضی از این روشها در شرایط خاص،آرمانی و روی کاغذ جواب میدهند.اگر جواب بدن!
ولی عاملی که خیلی مهم هست و باید همیشه مد نظر قرار داد،این هست که از این روشها اطلاع داشته باشیم و در مواقع اضطراری با تکیه بر امکانات در دسترسمان اقدام کنیم.
خیلی روشهای عملی هستن که ضریب موفقیت بالائی دارن.مثلا روشی که در مورد استفاده از باتری گوشی همراه یا چراغ قوه و امثال آن عرض کردم و احتمال در اختیار داشتن این وسائل ،مخصوصا تلفن همراه،خیلی زیاد هست.
عامل بعدی؛مهیا کردن شرایط مناسب و داشتن سرعت عمل هست.بطور مثال افروختن آتش با استفاده از جرقه حاصل از زدن تیغه کارد شکاری به قطعه فلزی بسیار بسیار عملی و شدنی هست.به شرط اینکه آتشگیرانه مناسب رو از قبل آماده کرده باشیم و به محض برخورد جرقه به آتشگیرانه با فوت کردن آرام به آتش کوچک برافروخته شده،آن رو به آتشی مناسب تبدیل کنیم.بهترین آتشگیرانه هم که در طبیعت ایران به وفور در اختیارمون هست و اون علف خشکه.
خوشبختانه ما ایرانیها همیشه آتش افروزان خوبی بودیم،چرا که آتش رو جمشید برای اولین بار کشف کرد.

توجه:

- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
با شکار آگاهانه به احیای دوباره کشورمان یاری برسانیم.
پاسخ
#7
با سلام :
با عرض پوزش از همه دوستان بابت اینکه کمتر افتخار بودن در جمع صمیمی شون رو پیدا میکنم .
یک روز که طبق عادت در یوتیوب داشتم سرچ میکردم به نکته بسیار جالبی برخوردم . فایر پیستون !!!
خیلی خلاصه میتونم بگم تشکیل شده از دو عدد لوله فلزی که داخل هم حرکت دارند ولی کاملا فیت . شما یک سرنگ رو تصور کنید که محل سوزن بسته شده باشه ، پیستون رو بیرون بیارید و در سوراخی که وسط ان تعبیه شده یک قطعه کوچک زغال بگذارید . پیستون را داخل سرنگ کرده و با تمام قدرت روی آن بکوبید و بلافاصله پیستون را بیرون بیاورید با کمال تعجب زغال سرخ شده است !!!!!!! باور ان کمی سخت است ولی احتمالا بر اساس تراکم و تغییر فشار زغال مشتعل میشود . وسیله است کاملا کارامد ارزان و حتی میشود چندین عدد از آنها ساخت به جا کلیدی - انتهای چاقو -تبر -داخل جیب کوله پشتی متصل کرد . جالبتر اینکه در تمام شرایط آب و هوایی نیز کار میکند .امتحان این روش برایم بسیار جالب شده و در صورت تجربه حتما شما را در جریان خواهم گذاشت .
با تشکر

توجه:

- نقل مطالب سایت فقط با ذکر منبع مجاز میباشد
پاسخ


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان